sözlük yazarlarının itirafları

psikolojik incelemeler uğruna bir insanla yakınlaştım, sürekli tepkilerini ölçüp değerlendirdim. bunu yaparken aşık oldum.* hayır hepsini geçtim de tüm bunları yaparken ve yaşarken yapabildiklerimi ve yeteneklerimi saklayıp ne yapmaya çalıştığımı anlamlandıramayan benim de şimdi cidden özel bir inceleme altına alınmam gerektiği üzerine sıkça düşünüyorum.

1 liraya oynadığım 1683 katı veren iddaa kuponunu, akşam eve gelip internetten "nolmuş bu anuna godumun maçları" diyerek bakıp aramaya başladım. kupon ortada yok, ancak akılda kalanlar kadarı ile tutturdum gibi. adrenalin yükseldi. kupon yok. stres baş gösterdi. elbise dolabında elbise kalmadı, dolabı yıktım. kupon yok. sakin ol. sakin. yak bir sigara. otur şuraya. şimdi, ilk önce bu odadan başlıyorum. tamam. sakinim.

7 saat sonra...

evin içinde filler zikişmiş gibi dağınık, sabaha karşı bilmem kaç. akşam üzeri takılınan arkadaşlar uyandırılarak rahatsız edilip, kupon sorulmuş, nenenimin cinsel organında olduğuna ortak kanaat getirmişlerdir.

sabah ezanı civarları ~ saat 5-6 arası.

tekrar yattım. uzandım yatağa. aklımdan kupondaki maçları düşünüyorum. tek tek kontrol ediyorum. evet tutmuş gibi. de hala tırmalayan bi maç var. o neydi?

sabah saat 10. dötümde grizu patlatarak uyuyorum. yüzümün yarısını san lorenzo, diğer yarısını botofago yalıyor. bilinç ve hayal alemi aynı rakı sofrasında. allah'ım bu nasıl bir psikoloji? eleman sol açıktan ortalıyor, gelişine voleybolcu bir kız ceza sahası içinde karşılayarak havalandırıyor topu, gerilerden godzilla gibi bir adam yararak geliyor. dikkat kesiliyorum ki, Shaquille O'Neal smacı basıyor. basıyor ama potadan benim iddaa kuponu sallana sallana aşağıya düşüyor. ulan bu ne yaman çelişki. eurosport'a spor haberleri öncesi jenerik mi hazırlıyorum, rüya mı görüyorum belli değil. o ara elim acıyor, uyanıyorum. yüzümü yalayan kedim. canını yakmışım. ee tuttuğun iddaa kuponu değil anunakoyim. kedinin kafası. affet dedim. "yazıklar olsun" der gibi baktı yüzüme. haklıydı. hayvan ilkkez böyle gördü beni. bu aralar dargınız ayrıca.

kupon yok. olmasında amnakoyim. heder oldum, azer bülbül'e bağladım son 12 saattir. kafayı dağıtayım aybalam ben. neyse.

hala sahile inip, melemen yemek için param var. sigaram da var. saçlarım? bakayım, evet jöleli. iki fıs da parfüm şeyettik mi oh mis. bakarsın iddaa bayiine de uğr.. yok lan. sakin ol şampiyon. tamam geçti. sakin.

aslınd... lan?

tamam.

edittir: olur öyle.

uludağ sözlükte yazan yazarların itiraflarıdır.

küçükken çok rezildim.
kuşları çığlık atarak kovalarmış, denize çoraplarımsız girmezmişim. kroluğun böylesi..

edit: hala bunu yapan krolar var sanırım. eksiledi. alınma alınma ben kroymuşum sen eşek kadar olmuşun giriyosan ne ala ehehe.

itiraf ediyorum, artık josh holloway'den nefret ediyorum. sorumlusu; nescafe üçü birarada * . hadi durma kutla bu zafer senin nidaları benim için gelsin * .

itiraf ediyorum sözlük;

-fazla ilgiye gelemiyorum.

-sabah spora başlamaya karar verdikten sonra öğlen kilomu tarttığımda iyi bir karar verdiğimi gördüm. üzüldüm be sözlük.

-öğretmen olunca her bölgede 2-3 sene kalarak; bütün bölgeleri dolaşmak istiyorum.

-insanın dostum diyebileceği kişiler olması güzel şey. iyi ki varsın kardeşim.zıp zıp.

BÜTÜN GÜN MUHASEBECiLER GÜNÜM KUTLANSIN DiYE BEKLEDiM. KUZEN ABMFU BiLE KUTLAMADI. HEPiNiZiN BURNU KOPSUN LAN.

şirketin orada bim market gördüm . dost yoğurt aldım . attım arabanın bagajına getirdim eve . oh be ne çok özlemişim . tikveşli ve sütaş ve bilimum diğer yoğurtların alayına gider yapmış vaziyetteyim .

bu başlığın altında amacımdan sapıyorum sözlük.
başkaların itirafları beni o kadar meşgul ediyorki kendiminkini unutuyorum.

ilk değil son olmaz . . .

evet. hayatıma boş insanlar çıktığını bildiğim halde onları hayatımdan atamadım.
en sonunda giden onlar oldu. ama birşeyi anladım oda
"geride kalmak gitmekten daha zormuş"
pişman olmadım ey sözlük. itiraf ediyorum. kendimle ve kalbimle gurur duyuyorum.

2-3 senedir yazıyorum burada, iyi kötü 800 küsur entryim var ve onun yaklaşık dörtte biri başlığım.

az çok/salak saçma başlıklar atıyorum buraya; eğer ki başlığımda bir entry görürsem ve yazdığım entry hiç oylanmamışsa kafadan eksiliyorum başlıktaki ilk entry.

ya amına koyim iyi kötü okumuş insansın, lan olum üzerindeki entryi bi oyla lan. bak illa artıla demiyorum, ya bi oyla ki ben de dikkate alındığımı, suya yazmadığımı hissedeyim.

ne mamış adamlar var amskym ya! lan olum en azından başlığı nasıl tariflemişiz bi bak ya, allahını seversen bu kadar sığ olma!

edit: ne o bebeğim eksiledin yoksa sen de okuma özürlü beyinsizlerden misin?

kımıldayasım yok.

Kendimi çok çok yalnız hissediyorum sözlük. kime değer vermem gerektiğini şaşırmış durumdayım.

imhotep'i bağırtırcasına kalaylamak istiyorum.*

ben aslında koalayım sözlük . ***

sanırım yavaş yavaş trolleşiyorum. geçen gün anket yapmıştım , 3-4 tane entryim dedirten başlık kalıbını kullandığım için silindi. ve bluevelve , kernel gibi yazarların yazılarından zevk almaya başladım. birazdan , dersin ortasında hocayı hoplatmak , bir malı domaltmak gibi başlıkları görürseniz bilin ki o benim. ayrıca kara murat da benim. * *

ancak üzgün olunca ilgilenenlerden nefret ediyorum. ağlayınca "noolduuaa?" diye soranlardan nefret ediyorum. derste hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum ama yapamıyorum.insanlar bildikleri birinin ancak üzüldüğünde, ağladığında ne bileyim başına bir şey geldiğinde yanında olmamalı. derdimi kimseye anlatamıyorum çünkü derdimi gerçekten dinleyen birini tanımıyorum. herkesin derdini dinliyorum ama kimse benim derdimi can kulağıyla, yardım etmek istercesine dinlemiyor. insanlardan benim gibi olmalarını bekliyorum, bu çok saçma. içimden gelenleri yapmak istiyorum ama içimde hep korku var. başkaları ne der korkusu, ya onu kaybedersem korkusu, ya benden nefret ederse korkusu, en iyisi susmak doğrusu (sandığım bu). insan istediği gibi yaşamadıkça, içinden gelenleri söylemedikçe yarım bir insandır bence. patavatsızlık dışa vurum. hoş karşılanmaz ama içinde kalacağına dışına çıksın diye bir söz var, doğruluğu tartışılır. garip. ne yapacağımı bilemez, çaresiz, umutsuz bir durumdayım. şimdi iki seçeneğim var. ya içimden gelenleri sana bir bir sıralamak yada içime atıp ertelemek, sonunu bilmediğim bir zamana. iki ucu boklu değnek. içimden geleni söylediğimde ya kaybedersem? susarsam bir daha aynı olamam.. yok mu gerçekten bir şey? bu koca bir yalan. var hemde göremeyeceğin kadar dibinde. gizli bir yer gibi, gizli ama çok yakın.

belkide susmam lazım.

cumartesi gününe kadar bitirmem gereken 300 sayfalık ingilizce kitabının daha 20. sayfasındayım ve kitabı okumak yerine sözlükteyim. ağlasam sesimi duyar mısın sözlük?

herhangi bir arkadaşım bir şey anlatırken ve bu "bir şeyi" uzattığında çoğu zaman "sus" diyesim geliyor. ve demedikçe bu "sus" içimde büyüyor ve beni çok rahatsız ediyor.

okuldan arkadaşım yanıma taşınacak ama iyi geçineceğimizi hiç sanmıyorum. buraya yerleşip bütün eşyalarımı kullanacağını düşündükçe sinir oluyorum. ama ondan başka ev arkadaşı bulamadım ve kız taşınmaya karar verdi artık dönüşü yok...

bütün bu zamanlar boyunca, sahip olduğum göremediklerimdi.

kendimi ariyordum sozluk. meger ben buradaymisim.

pembe ugg giyen arkadaşım var lan sözlük..*

her hafta kadın dergilerinin kapaklarına bir yay-sat bayiinde göz gezdiriyorum beğendim bir dişi varlığın kapak olduğu dergileri alıyorum. mesela bu ay marie claire'i blake lively için, hey girl'ü pelin karahan için, cosmo girl'ü de leighton meester için aldım.

(bkz: hiç pişman değilim) (bkz: yine olsa yine yaparım)

Inatciyim, burnumunn dikine gitmekten zevk aliyorum sozluk. bayiliyorum asi olusuma ya.

bir bjkli olarak 8-0 skorunu her zaman takımımla dalga geçerek kullandım.