bugün

çocukken sürekli yapıp cızzzt cooozzttt sesini dinleyerek eğlendiğim hadise. ayrıca sobanın üstünde tükürüğünüz deli gibi sağa sola savrulur... * (bkz: ütüye tükürmek)
çocuksal deneylerin sadece bir tanesidir.
tabi bunu yaparken o sobanın ufak gözlerini kapalı olması gerek yoksa saclarınız yanabilir.*
sobanın üzerinde buz eritmek kadar eğlenceli hadise.
daha sonrasında uzun süre gitmeyen berbat kokusuna rağmen, en vazgeçilmez olan çocukluk aktivitelerinden.
annenin kızmasına neden olabilecek çocukça bir eğlencedir. çocuk olmadığı halde hala sobanın üzerine tükürenlere rastlanmaktadır.
(bkz: yapma evladım)
ayrıca tükürük izi sobanın üstünde kaldığı için çocuğun kendini ele vermesine neden olan eylem. çocuğun savunması da genelde "su damlattım ben" olmaktadır.
soba sönükken yapılması durumunda, kağıt peçete veya selpak ile delil yokedilir.
yaptıktan sonra, fokur fokur kaynayıp, küçülerek yok olan tükürüğü izleme eylemidir.
sonrasında sobanın üzerinde iz bırakabilen , annenin "soba kusuyor ya hu" demesiyle yüzde oluşan sinsi gülüşe gebe olay.
boğaz aktivitesi: "höğark püüğah!"
sobadaki eko: "cızzsss"
ensedeki baba tokatı: "çaaat"
(bkz: sen sus gözlerin konuşsun)
çocukken yapılan bir iş. yanan sobanın üstüne tükürürsün, sonra onun fokurdamasını izlersin. hey gidi günler hey!
iğrenç bir eylemdir. bir de manyak gibi izlenir suratta aptal bi gülümseme ve şaşkın bir heyecanla.
ninemin soba maşası ile beni kovalaması ile sonlanan güzide oyunumdu.

hızlı olan kazanırdı.. üzgünüm nine.
oraya tükürdükten sonra o sobanın üstünde kestane kızartılır ekmek kızartılır güzel olur.
müthiş zevklidir çocukken. tükürük top gibi sobanın üstünde sağa sola gider buharlaşana kadar. bi de koku yayar ki sormayın.

hey gidi günler.
köpük gibi olur birkaç saniye içerisinde buharlaşarak yok olup odaya dağılır aile bireyleri solunum yoluyla teneffüs eder.
tükürdüm tabi ama favorim sobanın üstüne kolonya dökmektir bazen içine sızar alevlenir filan ekşın olurdu.
tükürme eyleminin güzel olarak düşünülebileceği tek şey.

cıısssüüüüüüü diye bir çıkar ve gittikçe küçülürdü o sevimli tükürük.
bundan sonraki neslin yaşayamayacağı, ama ola ki bu başlığı görüpte ebeveynlerine anlam veremeyeceği hadisedir.
iğrenç bir eylemdir, ama çocuk salaklığıyla vazgeçilmez bir kış hobisi olur. *
öyle pis bir koku çıkar ki...
yada (bkz: kömür sobasının üzerinde kar eritmek)
bir de sonra eğilip koklamadıysan, bence tam olarak utanmamalısınız bu durumdan.

ben biraz daha arsızdım, sümüklerimi falan atıyordum. böyle baloncuk oluyordu, sonra patlıyordu falan.

ne pis çocuklarmışız gerçekten.