bugün

akademik ünvanları ilerledikçe moronlaşmaları durumudur. doçentler daha az geri, yard. doçlar daha da az zekaca geridirler bunlara göre.
hocasına kızmış bir asistan tespiti izlenimi veren entry.
en az 4 sene lisans, en az 3 sene yüksek lisans, en az 5-6 sene doktora okurken yaşadığı stresin yanında asistan veya öğretim görevlisi iken psikopat profesörlerin, öğretim üyelerinin uygulamalarına karşı kafayı yeme noktasına gelme, doktora sonrasında yrd. doc. dr. lik için kadro bekleme, tezler, makaleler, bildiriler yazılırken psikolojik olarak yorulma, kadro aldıktan sonra doc.dr. olma telaşı sırasında yaşananlar, doc.dr. olacağım derken yrd.doc. dr. luğu kaybetme riskinin olması, bunun için yaşanılan stresten sonra doc.dr. olma ve ondan sonraki aşamada prof. dr. için uğraşma sırasında yine sorunlar, problemler üst üste bindiğinde, prof. dr. ünvanı alındığında normal olan zekadaki gerilik.

istisnalar hariç prof.dr. ünvanı olan bir insan akıllı zannedilir ama hiç öyle değildir, özellikle bizim ülkemizde, beyni yorulmuştur, olaylara bakış açısı değişmiştir ve kendi yaşadıklarını alttan yetişen asistanlara veya öğretim görevlilerine de hatta daha acımasız olanlar lisans öğrencilerine de yaşatma isteği vardır, o yüzden bizim ülkemizde okumuş adama, ünvan almış adama hoş gözle bakılmaz, yüzüe karşı gülünerek "hocam" denir ama, arkasını döndü mü ne dolaplar çevrilir ne dolaplar...
Yapamayan öğretir derler.