bugün

Genellikle 1.sınıf öğrencilerinin bolca kullandığı söylemdir. Üniversitesinden , bölümünden , üniversitenin bulunduğu şehirden ya da arkadaş ortamına alışamamış öğrencilerin zihninde sürekli yer eden bu durum zamanla bölüme okula ve ortama alışınca geçecek vardır bir hayır denilerek bölüm okunacaktır. Tabii geçiş yapan ya da bölümü bırakan arkadaşlar illaki olacaktır. Bölümüne devam eden ise zamanla bu söylemini unutacak bölümünü bitirdiğinde bölümünü ve ortamını özleyecektir...
askere gitme düşünceside bunların arasındadır.
görsel
zavallı öğrenci repliğidir. öğrenci kişisi bunu o kadar içten söyler ki etrafında ona gülenlere bir türlü anlam veremez. bu kişi, en fazla ikinci yılın sonunda ortama alışmaya başlayarak "aslında iyi bölüm lan okunur yani, okul da fena değil " diye düşünür.
memleketinden uzak üniversite okuyan öğrencilerin, genelde 1.sınıfın 2.döneminde söylediği klasik cümle. * *
uzakta olsun yakında olsun üniversite öğrencisinin eğer çok bayılarak girmediği bi bölümdeyse 3.sınıfın ilk dönemine kadar zihnini bulandıran hatta ikinci sınıfın başında takıntı haline getirdiği bi takım zırvadır.
bilemez evrimini tamamlayamamış insan evladı şu yaşadığı 3 bucak ülkede kaç tane şanslı insan evladı vardır ki taptığı mesleği yapsın?sora yavaş yavaş anlar malumunuz neyim kimim nerdeyim?...sora tamam olur 6.dönem gelir takriben 3.sınıfın ilk dönemi bakılır ki zaman geçmiş ha yaptım ha yapıcam derken ortaya çıkan bi emek var,öğrenilen bi ton şey..sora gelişimini tamam lamaya yaklaşan öğrenci genç düşünüceği daha mantıklı şeyler olduğunu farkeder ben bu bölümde napabilrim gibi mesala nereye kaççam değilde ne işe yarasam gibi..nitekim soğan pembeleşmeye başlamıştır ama az daha ocakta bekler..
(bkz: ibret ul versite)
altta biriken ders sayısının artması ve tek ümit olarak görülen son finallerinde kötü geçmesi sonucu söylenen söz.