bugün

sorumluluktan kaçmak en büyük mutsuzluk kaynağıdır. mutsuzsan sorumsuzsundur. net.
Sevdiğiniz insan tarafından s.klenmemek mesela.
Bir ayrılık, bir yoksulluk, bir ölüm.
saçlarımı taraken kıvırcık olduğu için ağzıma sıçmam ağlayıp sinir kirizleine girmemmutsuz olamk için falasıyla bana yetiyo.
Etrafına bak görürsün kardeşim.
4.5g'nin deli gibi internet yemesi:(
Anlaşılmamak, anlatamamak, anlamamak. Bu üçü insani ilişkilerimi kör topal bıraktı ve dolayısıyla beni de mutsuz.
insan açıp Yıldız Tilbe dinlese bile olmayan aşkın acısını çekiyor.Zaten her fırsatta üzülüyoruz bizim mutlu olmamıza sebep lazım.
o kadar çoktur ki neden anlatmakla bitmez.
Vizelerin başlıyor olması ve hiç çalışmak istememek.
insan ulaşamadığı her şeyin "delisi", ulaştığı her şeyin "nankörüdür". Pablo Neruda.

gayet açıklayıcı nitelikte.
iyisinden daha iyisini istediğimiz için.
mutlulugu birseylere endekslemekten dolayi olabilir. sistem bunu gerektiriyor gunumuz dunyasinda. yeni cikan telefonu alirsam iyi hissedecegim sunu yaparsam guzel olacaklarla yasiyoruz. oysa mutluluk kucuk sandigimiz bakmaya pek tenezzul etmedigimiz seylerde gizli. mesela bim suflesi.
(bkz: Ben mutluyum)
Unuttuğun için ! tabi laaan!
Sana diyorum evet gecenin Bi saati uyumamış hala kafasının içindeki eksiği bulup tamamlamaya çalışan sana bu lafım.
Hangimiz mutlu geçirdiğimiz günün sonunda şükrediyoruz ki. Varsa yoksa dert tasa doluyken yatakta dönmek.
Yatmadan önce en son mutlu olduğun anı getir gözünün önüne. Daha bi aydınlık olur yarınlar senin için.

Yoksa bana her zaman gündüz, her yer angara.
Çünkü mutlu olmayı o an ulaşılması zor görünen, hatta belki de imkansız olarak düşündüğümüz sebeplere bağlıyoruz. Ve o sebeplere ulaşamadıkça mutlu olamayız sanıyoruz.

Halbuki mutlu olmak için bize uzak görünen şeylere ihtiyacımız yok. Elimizde olan pek çok şeye hakettiği değerini versek, onlar bize mutluluğu verecektir zaten. Sahip olduklarımızın kıymetini bilmediğimiz gibi, bir de mutsuzluğa sitem ediyoruz.
yobaz kafalarla beraber yaşamak zorunda kaldığımız için mutlu olamıyoruz. her gün gelen ölüm haberleri onların sayelerinde çünkü.
Çünkü yarın sınavımız var.
Hayat mı orjinal değil ? Kader mi çin malı ?
Şükretmiyorsan yaşadığına, doğan güneşe, yeşeren ağaçlara, sağlığına. Anan baban evladın yanıbaşındaysa hele, vatan aramak için de çıkmıyorsan bilinmeze, e bi zahmet mutlu ol be kardeşim. Ne demiş şair,
burası dünya
ne çok kıymetlendirdik,
oysa ekip biçip gidecektik.
Çünküsü nankörüz ve de aç gözlü. Hep daha iyisi hep daha fazlası derken mutlu olmayı unutuyoruz. Aferin bize. :/
Çünkü acıdan haz alıyoruz.
Kişiliğimiz hep kendini acındırmaya ezmeye yönelir.

Mesela bundan dolayıdır reddeden bir kızın peşinden koşuşumuz.
Çok fazla manipülasyon, reklam ve gösteriş olduğu için. Sinirlarimiz zorlaniyor.
çünkü mut'lu değiliz ne olacağıdı.