bugün

bir moody blues şarkısı. güzel bişiymiş.

i'm a melancholy man, that's what i am
all the world surrounds me and my feet are on the ground
i'm a very lonely man doing what i can
all the world astounds me and i think i understand
that we're going to keep growing, wait and see

when all the stars are falling down
into the sea and on the ground
and angry voices carry on the wind
a beam of light will fill your head
and you'll remember what's been said
by all the good men this world's ever known
another man is what you'll see
who looks like you and looks like me
and yet somehow he will not feel the same
his life caught up in misery, he doesn't think like you and me
'cause he can't see what you and i can see

i'm a melancholy man, that's what i am
all the world surrounds me and my feet are on the ground
i'm a very lonely man doing what i can
all the world astounds me and i think i understand
that we're going to keep growing, wait and see

when all the stars are falling down
into the sea and on the ground
and angry voices carry on the wind
a beam of light will fill your head
and you'll remember what's been said
by all the good men this world's ever known
another man is what you'll see
who looks like and looks like me
and yet somehow he will not be the same
his life caught up in misery, he doesn't think like you and me
'cause he can't see what you and i can see
kaybedenler kulubü nün film müzikleri arasında yer alan ve filmin sonunda çalan yalnızlık ömür boyu parçasıyla beraber filme cuk diye oturan enfes parça. bir yanım keşke daha önce dinleseydim diyor, bir yanım aman boşver bak en azından şimdiye kadarki yılları melankoliden uzak yaşamışsın diyor. karanlıkta inliyor, iliklere işliyor, sağlam insanı bile alıp duvara çarpıyor...
70'li yılların müzikal açıdan ne kadar tarihin tepe noktası olduğunu gösterebilecek yüzlerce örnekten biri.

nakarattaki kısım çok fena dile dolanıyor.
acı çekerek ölmenin en sanatsal şeklidir. ağlatır, gebertir. *
bugün sanırım başa sarıp 20 defa dinledim. ve her dinleyişimde dağıldım.
kaybedenler klubü tekrar anımsatmıştır, pek şugar olmuştur.
akşamdan beri sarıp sarıp ve kalbimin kırık parçalarını da önüme saçıp döküp dinlediğim moody blues şarkısı... kaybedenler kulübü anımsattı tekraren sağolsun az melankolisi vardı hayatımızın tuz biber oldu yeniden...

yani kısaca "its me!"
insanı melankolinin doruk noktalarına ulaştıran, doğrudan damara işleyen bir the moody blues şarkısı.
5 kez üst üste dinlendiğinde insanı intiharın eşiğine getiren, lanet olası melodiler ve sözlerin birleştiği, buram buram hüzün kokan şarkı.
uyumadan dinlenilesi şarkıdır. uçuyo gibi lan, güzel vala. melankolik adı gibi. *
bambaşka bir şarkıdır. durduk yere adamın amına koyan şarkılara liste başından giriş yapar.
Moody Blues'un bence en güzel şarkısıdır. Bir adamın melankolik hali daha güzel anlatılamaz. Devamlı tekrarlayan koronun sesi üzerinde sözcükler yavaş ve anlamlıdır. Sanırım insanı parçanın büyüsüne kapılmaya zorlayan da bu yapıdır. Yine de çok monoton bir parçadır. Devamlı aynı düzende hiç ton değiştirmeden devam eder. Biraz canlandıran, sona doğru bir çeşit modern KANON yapılıyor olmasıdır. Her şeye rağmen güzel bir parçadır. Gelmiş geçmiş en iyilerden birisidir.
otbüste kafanı cama dayamış veya dayamamış karizmatik şekilde bakmaya çalışarak mp3 dinlerken rastgelen şarkılar o an seni tatmin etmezde değiştirirsin, işte bu şarkı öyle olmayan tek şarkı. tükenmez böyleleri. (niye böyle anlattım bilmiyorum)
(bkz: durduk yere kaş göz dağıtan şarkılar)
üstüste 15 kez dinleyip üstüne de can yücel şiirlerinden okunursa ramazan da hem içki içmeden sarhoş olursunuz. hem de sarsıla sarsıla gözleriniz işer.
(bkz: durduk yere adamı ağlatan şarkılar)
kaybedenler kulübünün soundtrackinde (orijinali kadar iyi olmasa da) can gox da güzel seslendirmiştir.
http://www.youtube.com/watch?v=qLTRvGXJP2Y
kaybedenler kulübüyle tanınmışsa yazık olmuş şarkıdır.
insanı derin bir nefes almaya, içlenmeye sevk adan şarkıdır. *
(bkz: yalnızlığın anlaşıldığı anlar)
Adına yakışır sekilde dinleyeni melankolik yapar ve ne yazık ki ağlatır.
efese yatırım yaparken dinlenebilecek en iyi şarkılardan, dinldikçe dağıtan insanı parçalara ayıran şarkı. hangi psikoloji ile yazdınız söylediniz bu şarkıyı ?
duygu, his, ne varsa sikip atan şarkı.
kaybedenler kulubünde duyulduktan sonra popülaritesi yükselen, ama daha önceden bilenler için yeri bambaşka olan moody blues şarkısı.
çok fena bir şarkı, hatırlattırdığıyla, hatırlattırdıklarıyla, dinlediğim zamanları ile..
dinlemeye korkuyorum şahsen.

edit: ve cok kere dinledim bunu yazdıktan sonra.
ölüm marşı gibi bir şey. sözleri ayrı bir güzellikte, müziği ayrı bir güzellikte. durduk yere insanda yarattığı o tuhaf yalnızlık hissiyatına hiç girmek bile istemiyorum. neyse neyse fazla dinleyemeyeceğim herhalde. ne gereği var lan şimdi moral bozmanın? kapatın gitsin.