küçükken babasından dayak yiyen tip

kemerin birazdan havada ve sırtında şaklamak üzere pantolondan yavaşça sıyrılışına şahit olmuş efsane nesildir. kast ettiğim öyle sadist ruh hastası babalar değil. durup dururken çocuğuna şiddet uygulayanlar hiç değil. hani bir şeyleri yapma oğlum etme oğlum diye aylarca yıllarca anlatıp çocuğun anlamadığını görünce azcık okşayan babalar. işte onların eğittiği çocuklardan vatana millete faydasız tipler neredeyse hiç çıkmamıştır.

Aralarında benimde olduğum gruptur. Galiba Annemin yönetim vasıfsızlığından ileri geliyordu. Bir iki tekme atar sonra giderdi. Babamı kaybedeli 1 buçuk yıl oldu. Şimdi diyorum ki yaşasa da kafamda çelik levha kırsa. Şunu rahatlıkla söylerim babanız içmiyorsa, keyfi dövmüyorsa sizin rızkınızı boşa harcamıyorsa babadan dayak yemek şereftir.

bu ezikliğinin etkisiyle büyüyünce bakire kız arayan tiptir. bakire olmayanlara laf atarak babasından yediklerinin hıncını almaya çalışır.

Ben de yedim ama 7/24 dayak yiyen biri değildim tabi. Ayda yılda bir yerdim o da ya okuldam kaçtım diye falandı.