bugün

merhabalar sayın yazarlar, bugün benim için berbat bir gün. bazen insanın hayatımın en kötü günü dediği bir gün yaşar. bu yaşadığı günün ise çabucak geçmesi için her şey yapılır. benimde öyle bir sihire ihtiyacım var gibi. konu ise şöyle üniversite son sınıf öğrencisi olan bendeniz tez çalışmam için 6 ay çalıştım. numuneler hazır, raporlar hazırlanmış, tez hocamın beni sevdiğini düşünürken ben de tez hocamı çok severim. her şey güzel gibi devam ederken aslında her şey dün başladı. tez hocamın bana mesaj atarak "reddevil11 cim gel salı sabahtan yaptığın şeylere bir bakalım" demesiyle başlıyor. kardeşim ne var bunda neresi kötü işte salı "sabahı" gideceksin her şey tamam. yok bu kardeşiniz salı "sabahını" mesajda hatırlamadığı için öğleden sonra 2 gibi hocanın kapısını çalarım ve hocam yoktur odasında. allah allah nerdeki bu hoca derken telefonla ararım ve sinirli bir ses açar telefonu. "reddevil11 ben sana sabah gel dedim nerdesin sen" gibi bir bağırışla konuştuğum sevgili hocam bana ne olursa olsun ertesi gün gel bakalım ne yaptığına der.

ertesi gün yanına giderim her şey çok olağan ve standart bir şekilde devam eder. ta ki poster sunumunun veri kısmında hazırladığım numunelerin kodlamalarını karışık yaptığımı fark edene kadar. bütün işlemlerin tekrar kontrolü ve ayarlanması gerekiyordur. analizi yapılmamış, yapılan posterte ise bir sürü eksik vardır. 9.30 da başlayan düzenlemeler canım hocamın " ya reddevil11 sinirleniyorum, sinirlerim bozuldu, yeter ne yaparsan yap git" demesiyle 11.35 te sona erdi. eve git dediğim yerleri düzelt ve bana geri gönder der. eve giderim düzeltiği sonuçların yanlış olduğu, doğrularını bulduğumu farkettiğim anda ise düzeltip gönderirim. bir sinirli telefon daha " ya sen beni anlamıyor musun? yaptığım şeyleri de silip gönderiyorsun, amacın beni delirtmekse başardın reddevil11, bravo. ne yapıyorsan yap, artık beni arama poster için" demiş ve kapatmıştır. tekrar dediği yerleri düzeltip yarın sunum yapıcam. juri başkanı, dekan ve dekan yardımcısı gelecek olan sunuma gidiyorum. moralim sıfır, sıfır, sıfır. tez yazdım bakmama gerek yok posteri yapamayan tezi hiç yapamaz dedi. normal sunuma baktı kadın bir şey diyemedi su içti ve düzelt yap nasıl yapıyorsan yap dedi.

eminim içinden "ulan ne salak çocuk, diyorum anlamıyor" diyordur. ne düşündüğü çok mu önemli değil fakat insanların gözünde salak çocuk imajı çizmem hiç iyi olmadı benim için. söyleyeceklerim bu kadar. yarın ki sunumdan sonra editleyeceğim. umarım bölümde tezden kalan tek insan olarak tarihe geçmem.
Bok bok bok.
daha kötüsü olmadığı için şimdi moral toplama zamanı.
kim geçirmiyor ki bugünlerde.