bugün

çocukların ve kısa boylu insanların başına gelen olay.

çocukken çok imrenmiştim ayağı yere değenlere. otobüste, dolmuşta, salonda, mutfakta, parkta, bankta.. kısacası her yerde herkesin ayağı yere değerken benim ayağım yere değmiyordu. baya üzülürdüm.
büyüyünce anladım ki ayağın yere değince bir bok olmuyormuş. değdi de noldu ? başım göğe mi erdi ?
ne salakmışım.
eski çağlarda kızların evlenme vaktinin henüz gelmediğine işarettir.
(bkz: pigme)
sadece fiziksel özelliklerinden dolayı kısa boylu çocukların değil,
aynı zamanda koltukta otururken ayağının altına puf veya sandalye koymuş normal(?) veya uzun boylu büyüklerin de başına gelebilecek durum... o zaman da değmiyor ayaklar yere.
bazen bendede oluyor koltuğa göre değişir.