bugün

daha bügün camiye giderken ayağıma dolanan sinsi kediye haykırdığım cümle.

gelmiş mal mal dolanıyor. yalanıyor. miyavlıyor. la bi sie dedim ama nafile. gitmiyor nankör it. sonra gözlerinin içine bakarak bu cümleyi kurdum:

''senin ufuk günaydın'ın olurum. ve dönüp arkama bakmam bile.''

anında tüydü. artık nasıl anladıysa.