kavganın başında dayak yiyip sonlara doğru dövmek

sonradan doğru hamleleri hatırlamaktır.

(bkz: rocky balboa)

bazen kavganın başlangıç anında dalgın olmak, o esnayı kaçırmakla da ilgilidir. neyin ne olduğunu anlayıncaya kadar birkaç tane yersin. sonra sonra aklın başına gelir, dalarsın falan...

olur böyle şeyler. bazı ipneler var: daha iki laf ettirmeden hemen yumruk, kafa dalıyor. dikkat etmek lazım...

arap atı gibi. sonradan açıldı mübarek.

kavganın sonuna doğru üstünlüğü ele geçirmektir. geçen gün başıma gelen şeydir. kendinden o hareketi hiç beklemediğim eleman birden üstüme çullandı bir iki darbe aldım ama duvara yaslanmış bir küreği gördüğüm an her şey tersine döndü. eleman ben küreği alır almaz kaçmaya başladı.. tamam adama vuramadım ama olsun kaçtı sonuçta kavganın sonunda ben dövmüş oldum.. *

türk amerika avrupa ve ortadoğu daki tüm filmlerde yaşanan olaydır.
ilk zamanlarda acaba sonu ne olacak diye beklerdik. baktık ki senaryo hep böyle devam ediyor, bizde alıştık artık. sonra film in esas oğlanı ne zaman başlayacak dövmeye diye beklemeye başladık.

(bkz: avans vermek)