istiklal marşının sıradanlaştırılması

geçenlerde bülent arınç ın değindiği epey dilinin yandığı konu ama son derecede haklı olduğu durumdur.

istiklal marşı, milli bayramlarda, resmi törenlerde, milli maçlarda çalınır. hacettepe-kocaeli maçında, denizli-kayseri maçında çalınmaz. sıradanlaştırılmaz. ucuzlatılmaz.
bu uygulama, 12 eylül cuntası döneminde başlatılmıştır... başka bir ülkede böyle bir uygulama yoktur.

şimdi de, istiklal marşı, "bir an önce bitse de maça başlasak" havasında dinlenmektedir. angarya olmuştur. "geçiştirilmesi gereken kaçınılmaz bir formalite" durumuna düşürülmüştür. insanlar istiklal marşı'mızdan "sıkılmaya" başlamışlardır. buna kimsenin hakkı yoktur!

üstelik lig takımları milli takımlar olmadıklarından, bu takımlarda oynayan yabancı futbolcular da marş süresince aval aval sağa sola bakınmaktadırlar...

halkımız milli marşımızı doğru dürüst söyleyemediğinden (hem halkta "kulak" ve ses yoktur hem de marşın "prozodisi" bozuktur), marş dış destekle yayınlanmakta, yalnızca müziği çalınmakla kalmamakta, bir de koro tarafından söylenmektedir, seyirciye "ayar verilmektedir", yani sonuçta bu iş de halka bırakılmamaktadır, ne olur ne olmaz...
bu uygulamaya son vermeye de hiçbir babayiğidin cesareti yoktur! bürokratlar, bürokrasinden korkuyorlar!

milli marş özel toplantılarda da çalınmaktadır ve ayağa düşürülmektedir... huzurevinde bile yaşlı ve yorgun insanlara zorla söyletilmektedir.

bu tür zorla marş söyletme geleneği, totaliter ülkelerde vardı.
almanya'da "horst wessel lied", italya'da "giovinezza" marşı gibi...
çocuklara ve gençlere de marşlar eşliğinde spor gösterileri yaptırıyorlardı... kızların elinde çember, oğlanların elinde sopa (simgelere bak simgelere!)... bu, "militarist" eğitimdi... bu alanda bulgaristan o kadar ileri gitmişti ki, bizim 19 mayıs gösterilerini düzenlemek için bulgar uzman bile çağırdık!
faşizm ve komünizm, yani "totalitarizm" öldü ve tarihe gömüldü. ruhu burada niçin yaşıyor?
aman aman, neme lazım, şimdi öküzün biri çıkar, "totaliter militarizm" eleştirisini "cumhuriyet düşmanlığı" şeklinde anlar, işin yoksa uğraş dur...

(bkz: hadise)

istiklal marşı tabiki okunmalıdır ama henüz onun içeriğini anlayamayacakken ilkokulda zorlu olarak okutulması yanlıştır daha en başta burda sıradanlaşmaya başlar. bir kelimeyi çok fazla tekrarlarsan anlamını yitirir hesabı. istiklal marşını anlamını bilmeden, ona karşı bi ilgi duymadan okumak yerine anlamı çocuklar tarafından benimsenene kadar okutulmaması daha doğru olabilir.

haklı serzeniştir.
ama insanlarımız ata'ya saygıyı da "sap gibi dikilmek" sandığı için buna da karşı çıkacaklardır.
istiklal marşı'mız milli kimliğimizi sergiler her yerde saygısızca okunması marşın ağırlığını zedeler.