insanların hatalarını hoş görmemek

Bu diyarin misafiri olan bedenlerin dustugu hata dir.

Bizi biz yapan detaylari kim belirler? Dusmek bilmeyen egomuz sayesinde nice kalpleri kirdik ardindan kirilan oz guvenleri ile bas basa biraktiklarimizin ahini omuzlarimiza yukledik, umarsizca bir essek misali. Medya sayesinde varligindan haberdar oldugumuz katliam vakalarinda da tek kisiyi sucladik. hatayi uzerimizden atip hedefe kilitledik, vicdanimizin son sozunu duymazdan gelmek icin. Biz onlarin farkliliklarini kabul etmedik farkliliklari hos gormedik. Cunki bize benzemeyen seyden korktuk. Adaletin gelmesinden herseyin degismesinden korktuk. Onlar ise toplumdan tamamen kopup asosyal kabuklari icinde kendi devrimlerini yasadilar. Sonuc ortada, kendi katilimizi kendimiz yaratdik. Hatalarini hos gormedik.

Özür dileyemeyen insanların hatalarını hoş görmemek ise gerçekten sizi gereksiz bir sürü yükten kurtarabilecek bir ahlâktır. Madem özür dilemiyorsun, hata da yapma. Keseriz irtibatı bakarız yolumuza.

mükemmelliyetcilik.

küçükken ailesi veya yakın çevresi tarafından çok eleştiri almış insan söylemidir.

hoşgörü her ne kadar iyi niyetli ve anlayışlı olmayı içinde barındırsa da, derinlerinde kibir saklıdır aslında. kendinde başkalarının davranışlarını değerlendirme yetkisini görmek üstünlük algısının sonucudur. zarar vermeyen hataları ele alırsak onları hoş görme gerekliliği, 'hoş' olmadıklarını ama anlayışla karşılama gerektiği düşüncesinden ortaya çıkar. burada tezatlık şu ki; insanca olan hatalar zaten "hoştur" ve insanı insan yapan bir gerçek olarak başkalarının hoşgörü ölçeğine giremez.

hiç hata yapmadığını düşünen insan davranışıdır. *

Hoşgörmezliliktir.