bugün

türk dili ve edebiyatı derslerinde öğretilen yansıma sözcüklere bir örnektir.

yalnız ben oldum olası bu yansımayı anlamış değilim. mesela "şırıl, şırıl" dediğinizde kulakta gerçekten bir tını oluşturuyor(şelaleden akan suyu anımsamaya çalışın) ya da "çıtır çıtır" dediğiniz zaman da bir aşinalık oluyor( çalılara bastığınız zaman ki sesleri anımsayın). yalnız bu "hüngür hüngür" yansıması pek olmamış gibi duruyor. bunca yıllık ahir ömrümde, hüngüüüüürrrr hünnnngüüüüürrr, diye ağlayan bir insana denk gelmedim daha. denk gelen varsa beri gelsin.
(bkz: zırıl zırıl)