bugün

içersinde bulunduğum hal. çünkü boşluktayım hatta kocaman bir boşluktayım. her şeye ve herkese olan inancımı yitirdim. hevesim de kalmadı. daha önce defalarca kez yaşadım böyle şeyler ama bu kez daha bi ağır sanki. içim mi ölüyor ne?
Merak ettiği hiç bir şey kalmayacak şekilde her şeyi deneyimleyen insanın artık mutlu olamama durumudur. Bunun tersi de olabilir, hiç bir işte başarılı olamama ve sonucunda hiç bir şey yapmak istememe. Her ikisi de insanı tek bir yere doğru sürükler.
Umudunu, sevincini kaybetmiş mutsuz insandır.
Ya da o umut ve yaşama sevinci, birileri tarafından top yapılıp çok uzaklara şutlanmıştır.

Depresyondan öncesi fırtına sessizliği yaşar.
Ve boooommmm!
Hoş geldin prozac, sen de hoş geldin lustral, aaaa zanax da gelmiş, cipram aaaa sende mi burdasın?!
Beni tanısaydınız bu başlığa adımı yazardınız dostlarım.
uykusu düşüncelerinden derin olmaya başlayan insandır..

hayat zordur içinde dahası imkansız gelmektedir kalbine..

gülmek ve seslenmek artık anlamsızdır renksizliğinde..

hayattadır ama atmıyordur kalbi..
Herkes öyle. Zoraki yaşıyoruz.
Hayatıma giren yanlış insanlardan ötürü, insanlığa karşı olan duygu ve hislerimi kaybettim. Yani, artık öyle, sevgili bile aramıyorum. Tamamen hayatıma giren yanlış insanlardan sonra oldu bu. insanları seviyorum ama hayatımı biriyle paylaşmayacağım.
Havadandır havadan geçer çokta şey etme:)
hevesim hala fazlasıyla var sorun da burda zaten sadece heves yetmiyor.
Kendi içinde isyan etmektir, güneş doğduğu sürece umut kesilmez..
ömrünün dolmasını bekleyen insandır. hiçbir halta yaramazın teki olduğumu kabullendim bekliyorum şimdi.
Heves mi bilmiyorum lakin hiçbir şeye tepki veremiyorum uzun zamandır. Herkesin şaşırıp kaldığı şeyde bile normalmişçesine falan filan
Hevesi içine edilen insandır.
Küllerinden doğan insanı ne de çok hatırlattı.
Acımasız dünyanın merak saldığımız herşeyi imkansızlaştırmasından ötürü meydana gelen durumdur.
Bu tarz depresif düşüncelerin çıkış noktası da aslında para, ekonomisi iyi olmayan birisine para versen, eğlencenin dibine vurur, aşırıya kaçırmazsa hevesi kalır. Çok zengin biri bu durumdaysa, mal varlığı ona gerçek arkadaş vermemiştir, yalnız hisseder.
Tabi aşırı vakaları saymıyorum.
Prozac zanax ataraxla falan olacak iş değil. Kafada umut bitmişse olay da bitmiştir.

Katılmıyorum, Güneş doğarken de umut kesilir. O güneş size doğmuyorsa kesilir.
Dünyayı çözmüş, özgürlüğünü elde etmiş insandır.
New kid on the block onlardan biridir.
heves ettiği hiçbir şeyi elde edememiş insandır.
adaletin bu mu Dünya?
sabah kalk işe git, akşamı et. akşamı ederken kaprisli müşterilerinin akrabalarıyla son derece kuvvetli fanteziler kur.

eve dönerken az buçuk insanları gözlemle dalga geç, küfürü hak edenlere küfür et.

bol bol trafik çek.

hiçbir şeye hevesim yok evet o insan benimdir. ama sanırım hevessizlik daha güzel.

heves mi kalır hımınıkim dünyasında?
bir şeylerin artık sıradanlaşmış olmasındandır belki de. hani yıllarca bir insanın hayal ettiği her şeyi yaşadıktan sonra ki durgunluğu gibi, zaten birçok şeyi görmüştür yaşamıştır, o içinde ki heyecan körelmiştir ve artık zevk alamamaya başlamıştır hayattan.
çok tecrube etmiş, çok yenilmiş ve çok doymuş insanların güncel hissiyatlarıdır.

ne denilebilir ki?
neden, nasıl hevessiz kalabiliyor diye suçlayamadığımız, sorgulayamacağımız insandır. ha nedeni sorulur, cevabı verilir. ama tam olarak cevabı olmayabilir. çünkü heves kırıkları aslında hem insanın kendi elinde olan, hem de çevresel, yaşadıkları olumsuz tecrübelerle kendi elinde olmadan, istemeden kendiliğinden giden hevesleridir.
Allah’a yakın insandır.