bugün

biraz önce gelişmeler bölümünde okuyunca beliren durum. hayat ne kadar kısa oysa. allah rahmet eylesin cotton candy. aklıma acaba neden öldü sorusu geldi. oysa ne önemi var? gitmiş. bir daha geri gelmeyecek. üzücü...
korkulacak bir şey değildir.

içinizdeki insanlıktan meydana gelir.
allah rahmet eylesin.
sevdiklerine sabır versin.
insan olmanın hissettirdiği duygudur ölüme üzülmek.
ölüm kimseye yakışmadığındandır.
tanıdığın kişiye üzülmekle tek farkı vardır. belki biraz daha az üzülürsün ama üzülürsün . birilerinin bu ölüme üzüldüğünü bilmek bile üzer insanı.
doğal bir durumdur.insan hiç kimsenin ölmesini istemez.
insani ve onurlu bir üzülmedir.
eksilmesini istemediğim duygudur. keşke etkisi bir saatten fazla sürse de dünya nimetlerinden biraz uzaklaşıp birbirimize önem vermeye başlasak..
vicdanı olan herkesin yaşadığı olaydır.Ölüm bizler için ama nedense kimse kendi çevresine yakıştırmaz yada yakıştırmak istemez.kötü be sözlük.allah kimsenin başına vermesin dicem ama...
bir de henüz 20 yaşında olduğu öğrenilince katbekat artan üzüntüdür.
mesela hitler'i hiç tanımamıştım... Ama yahudileri bitiremeden öldüğünü duyunca ağladım.

işte böyle bir üzüntüdür.

Edit:

(bkz: ironiden anlamayan nesle aşina değiliz)
(bkz: Uludağ Sözlük te ironi Yapmak)
eğer yazar 75 yaşında olsaydı belki bu kadar üzülmezdik. ancak 20 yaşında bir hastalık sebebiyle vefat etmesi sözlüğü, yazarını, moderatörünü üzmüştür.
yitip gideni tanımak şart değildir bir ölüm için hüzünlenirken. yaşanmayacak nice mutluluk, bir kişi eksik yaşanacak mutluluk, bir kişi eksik paylaşılacak hüzünler demek ölüm. gülümserken bir eksiklik hissetmektir ölüm. hiç tanımamış olsanız da içinizi acıtandır ölüm.
cenazedeki tüm insanlar aslında kendi ölümlerine ağlarlar.
tanıyalım ya da tanımayalım, ölüm hep üzmüştür. ölen için sevinç olması dileğiyle...
ölüm denilen şeyin tabiatı ile doğrudan alakalı bir durum. sen hiç tanımadığın bir insanın ikram ettiği hurmayı da yesen burkar dilini... ölümün de kendine has bir burukluğu var işte.
insan olmanın bir gereğidir.
vicdan gereği duyulan duygudur. unutulmamalı bu:
ölüm ciddi bir iştir.
(bkz: warlock)
ölümün hiçbir insana, hiçbir yaşta, hiçbir şekilde yakışmamasındandır.
hiç tanımsan da aradabir ismi geçen bir insanın yani bir yerlerde var olduğunu bildiğin bir insanın artık var olmamasına üzülmektir.
söz konusu insan yazarsa, künyesindeki offline yazısının bir daha asla online olamayacağına inanmaktandır. ölümün zamansızlığından ve kimseye yakışmamasındandır. ne olursa olsun insan oluşumuzdandır.
içinde birazda olsa insan sevgisi barındıran herkesin duyacağı histir.

not: kötü oldum amk bende.
(bkz: eski sevgilinin annesinin ölmesi)
tanımaya gerek mi vardır. insandır sonuçta. sevdikleri vardır, sevenleri vardır, yaşayamadığı yıllar vardır. üzülmemek olur mu.
merhametin yanında bende birgün öleceğim in aklına gelmesidir.