halı saha takımında koşan tek mal olmak

bu gece 11-12 saatleri arasında başıma gelendir. rakip takım bizimle taşşak geçiyor, sıfıra karşı en az 25 gol atmışlar ve hala koşuyorlar eşekler gibi, ama bizim elemanlarda tık yok. e tabi hırsıma yenik düştüm ve tek başıma fark 40 olduğunda dahi presi bırakmayarak, hem gol atmaya, hem gol tutmaya çalışarak, bir an olsun durup dinlenmeyerek günün malı ilan ettim kendimi.

(bkz: sabri sarıoğlu)

aklıma ilk gelen şey bu oldu.

maç boyunca sahada allahını seven defansa gelsin seslerini yankılandıran kişi olmaktır. hele ki bir de ateist yazarlar derneği (atyazder) maçı falansa allahlık olmaktır. allahlık, evet.
(bkz: ironi yaptım yer misin)

bir zamanlar hep başıma gelen şey şimdi istesemde koşamıyorum.

"benden nefret eden halı saha oyuncusu" dur. "(bnehso)" (ben mal olarak değerlendirmeyeyim)
bnehso- asparyus koşsana biraz be abi... (acıklı bir hal alır her seferinde)
asparyus- siktir lan ben de koşacaksam sana ne gerek var? (sanki maradonayım ya! ukalalık gırla)