bugün

tanımı kolay olmayan, insanın gördüğü yaşadığı hissettigi ama dışarıdan anlaşılamayandır.
özdemir asaf özetlemiştir;
sende gördüğümü gorecekler diye ödüm kopuyor.
aleni biçimde çirkin olan partnerine olan beğenisini büyük bir özgüvenle her yerde haykırabilmektir. işte bu özgüvene hayran oluyor insan. varsın yüzler ve cisimler çirkin olsun...
Birini koşulsuz sevebilmektir...
insana, hayatında 1 kere nasip olan sevgidir.

Gerçekten sevdiğinizle evlenmek de nasip olmaz zaten.

Geri kalan ömrünüzün sonuna kadar rol yaparsınız. Ara ara aklınıza gelse de, kaderi değiştirmek mümkün olmadığından boyun eğip susarsınız.
bence modern dünyamızda artık olmayandır. insanların içi bu kadar nefretle doluyken sevgiye yer kalamıyor ne yazık ki
Anne sevgisidir.
"Gerçek sevgi kendini şu üç tercihle belli eder: seven kişi sevdiğinin sözünü başkalarının sözüne tercih eder, sevdiğinin yanında bulunmayı başkalarının yanında bulunmaya tercih eder, sevdiğinin hoşnutluğunu başkalarının memnuniyetine tercih eder." Demek ki ilâhî sevgi iddia ile olmaz, ispat ister.
gerçek sevgiyi sevgilinde değil de annende babanda kardesinde görürsün. sevgi ilk önce aileden alınan bir şeydir çünkü.
görsel
sana her dokunduğunda bir önceki dokunuşun önüne geçecek
nefesin kesilecekse,
her yaşında bir önceki yaşından daha tutkuyla seveceksen onu,
her baktığında aynı masum çocuğu, tutkuyu, istekliliği, sevgiyi, nefreti, bağlılığı göreceksen,
her öpülen yerin diğer yerlerini kıskandıracaksa,
ona geldiğin her gün gittiğin günleri unutturacaksa
gerçek sevgidesin demektir.
gerçek sevgi sadece anne sevgisidir. onun dışında hiçbir sevgi gerçek değil.
beklenti olmaksızın birinin ruhunu, karakterini sevebilmektir.
vanilya kıvamındadır.
Karsiliksiz hic bitmeyecek olan sevgidir.
Ne olursa olsun birakmamaktir.
Her daim Kavga için sıkılı duran yumruklarınızın sevdiklerinizle tokalaşmak için açılması ile tehdit karşısında savunmasız kalacağınızı bile bile bunu göze alabilmektir.
benim ona beslediğim şeydir.
Ailenizde gördüğünüz, kendi çocuklarınıza vereceğiniz sevgiden başkası değildir.

Elin oğlundan/kızından göreceğiniz sevginin kelebek kadar ömrü var.
Nefesiniz kesiliyorsa, konuşmakta güçlük çekiyorsanız ve avuç icleriniz de terliyorsa o gerçek sevgidir o işte.
Gerçek sevgi sevgilim ve benim aramda olandır. Her zaman onu özlemektir, sesini duymak istemektir, kavga ettiğinde küs kalmak yerine telefonu kapatmayıp bi şekilde barışmaktır, ikisinden biri güldüğünde sebepsizce diğerinin de gülmesidir, affetmektir, ne kadar zaman geçerse gecsin telefonu kapatırken hep onu çok sevdiğini ona hatırlatmaktır, monotonlaşmamaktır, kendini tanıması ve geliştirmesinde ona el ayak bağı olmayıp aksine ona destek olmaktır, canı sıkkın olduğunda onun yanında olmaktır, sadece sevgili olmak değil de en yakın arkadaşı da olabilmektir birbirlerinin, bişeyinden hoşlanmadığında ona hödüllenmek yerine bunu ona düzgünce anlatabilmektir, ondan tiksinmemetir, bazen sadece onun sağ salim evine gittiğine sevinmektir, başına bişey geldiğinde en çok üzülmektir, birlikte eğlenebilmektir, birbirini yıpratmamaktır, gerçek sevgi o mutlu olunca mutlu olmaktır, aynı hayatı paylaşmayı gönülden istemektir
kaybetme korkusudur.
Birine karşı bu duyguya sahip olduğun zaman, onu bilmeyen herkes uzaklaşıyor senden. Bilenlerse mıknatıs gibi çekiliyor. Kötü niyete karşı koruyucu kalkan, iyi niyete karşı ise çekici bir unsur olan şeydir gerçek sevgi.
Bu zamanın insanı değilim sanırım...

Kadın, erkek fark etmeksizin herkes cinsellik peşinde... Zaten bunu maalesef entrylerde de görmekteyiz.

Umarım insanlar bir gün sevginin yüz veya boyun aşağısı olmadığını anlar.

Ve umarım ki karşıma sevgiyi kirletmeyecek biri çıkar.