bugün

Bundan tam 19 sene 9 ay öncesine. Devamını yazmama gerek yok diye düşünüyorum. *
bazen sinirine hakim olsan şu an -belki- mutlu olabileceğin anlardır.ne olurdu? meraktan oda.
08.01.2004.
hiçbir an.
çünkü o an da bitecek ve yine ben bu zamana dönmüş olacağım kısa süre sonra.
14.02.2008.
insanların pişmanlık ya da özlem yüzünden tekrar yaşamak veya değiştirmek istedikleri anlardır.
23.03.2010.
woodstock 1969.
Lise 1. sınıf. Ders çalışabilmek, işi sıkı tutabilmek adına.
boğaz köprüsü anasını satıyım, girsen bi dert girmesen bi dert.
Vietnam Savaşı protestosudur şu sıralar benim için.
27 eylül 2011.
babanın bisiklet sürmeyi öğrettiği andır.
sünnet düğünüdür.
ilk defa aşık olunan andır.
(bkz: 17 mayıs 2000)
lise 2 mart ayı keşke diyebileceğim tek şey kesinlikle geri dönüp düzeltmek isterdim yaptığım hatayı...
tarih: 6 kasım 2002
saat: 18:00

millete 6-0 bitecek derdim kimse inanmazdı. maçtan sonra ben demiştim derdim.
o zaman iddaa kaçak oynanıyordu merdiven altlarında.. onu da denerdim.
29.03.1990
ayrıca (bkz: arkadaşlar gelmeyin tünel bombok bir yere çıktı)
11.03.2002
geçmişi olmayan insanlar için hiç var olmayan anlardır. kapandı benim eski defterlerim, yeni bir hayat var önümde.
ne gerisi ne an'ı, ben o maziyi unutmak için hergün bir fıçı rom içtim biliyon mu.
1 hafta önce.. bilemiyorum belki de ben haklıyım. dönmek ister miyim diye soran olursa tabiki derdim.
şu anda açıklayamadığım ama hayatımın belli zamanlarında olan his bu his insanı yalnız hissettirir ve başka birinin aynı hissi yaşadığını öğrendiğin an ona yakınlaşma sebebi.
2 aralık 2010.keşke diyorum ya hep keşke...
çocukluk tabiki. misket yuvarlamak
kovalamaç, saklambaç, körebe oynamak
komşu kızıyla evcilik oynamak.
maç yapıp rakiplerin attığı gole taş üstü, boyu aştı diye çamura yatmak.
anne ezan okundu hadi eve dediği zaman anne yaaaaa deyip biraz daha dışarda vakit harcamaya çalışmak.
mavi önlüğün anne tarafından giydirilmesi ve beyaz yakalığı özenle takması.
her koşulda babanın koruyacağını düşünüp her şeyin yapılabilmesi
annenin her şeye rağmen hiç küsmemesi.
en büyük derdin beş dakika sürmesi.
en çok üzülünen şeyin oyuncağın kırılması olması.
günahsız olmak, günahsız yaşamak. yani tertemiz bir sayfa olmak.

çocukluktur o anlar çocukluk.
ne gerek var ki sonucta öyle birsey olur ki belki bu an.a bile dönmek isterim.