felsefe okuyanların genellikle hafif sıyrık olması

böyle bir önkabul oluşmuş toplumda. damarlarına damarlarına işlemiş. arkadaş çoluğundan çocuğununa, yaşlısından ihtiyarına her bir tc vatandaşının böyle saftirik bir algısı var maalesef. acep bu, kitap okuma ve düşünme düşmanlığı ana bilim dalı ile alakalı olabilir mi?

o değil de belki türkiye'den neden adam gibi filozof çıkmadığın belki esaslı bir ispatıdır bu algı.

-hangi bölüm?
+felsefe
-iakdiaskdiasidaskdiaski
+hayırdır abi?
-yooooo.. öylesine baktım da..

fazla okumaktan kaynaklanması muhtemel olan durum.

tarih boyunca da görüldüğü gibi; sıradan insanların zeki insanları deli olarak nitelendirmesidir.

- hangi bölümdesin?
+ felsefe.
- şu masanın var olmadığını kanıtla!
+ kafanı yarıyorsa vardır, deneyelim mi?

*

- hangi bölüm?
+ felsefe.
- hah bak şimdi. "tanrı yoktur" de...
+ tanrı yoktur.
- hahaha, tanrı hakkında yorum yapıp onun varlığını kabul ettin.
+ (diğer yanağını dön ve ayrıl)

gibi, ontolojiye cehaletleri ile tecavüz eden insanlara en sıyrık saygılarımla... la la la...

(bkz: hangimiz hafif sıyrık değiliz ki)

-ne okuyosun peki?
-felsefe.
-hafif sıyırdın mı?
-neden?
-felsefe okuduğun için.
-felsefe okuyanın sıyırması mı lazım?
-genelde öyle oluyorlar.
-istatik mi tuttun? deney mi yaptın?
-yok ortaya konuştum öyle.

(bkz: herkesin kendini istatistikçi sanması)

felsefe hocalarının sıyrık olmasından kaynaklanan gayet normal bir durum.

felsefe , psikoloji ve sosyoloji okuyan insanlar için toplumda yerleşmiş fikirdir. bunlardan birini okuyorsanız toplum sizden hafif deli, en gereksiz şeylere kafa yoran ve dinsiz biri olmanızı bekleyebilir.

farz edelim ki doğru; aşırı düzeyde normal ve sıkıcı bir insan olmaktan daha iyidir.
bilim adamlarında da görülür bu durum, sanatçılarda da. sonuçta boş duran insanlar zaten normaldir, akıllarının zarar görmesini beklemek saçma olur. sen de düşün, sen de üretmeye çalış, sen de sıyır yani.

edit: felsefe okumuyorum.

dünyayı değiştirenler her zaman hafif sıyrık , deli adamlardır ve biz onları lider olarak görürüz . devrimler , ıslahatlar onların sayesinde çıkmıştır çünkü ''sıradan'' olan değişmez değiştiremez.

düşünen insana "deli" muamelesi yapılması bir gelenektir.

arkadaşımın sevgilisi.
E - hayatım nasılsın ?
K - ne dedin ?
E - nasıl..şey ben..
K - ondan önce ne dedin ?
E - ne ?
K - artık beni sevmiyosun.

ekekekeke.

yaşamı sorgulamaktan kaçan,günlük rutinlerin içinde kaybolup gitmiş insanların doğal olarak söyleyecebileceği söz.üstad ne güzel demiş:sorgulanmayan hayat yaşanmaya değmez.bırakın isteyen deli desin,isteyen divane.

felsefe okumayanlardan fazla düşündükleri, fazla sorguladıkları için bu insanlar hakkında böyle bir düşünce hakimdir.

felsefe okumayanların hafif* sıyrık olması yüzünden, okuyanları kendileri gibi zannetmeleri durumu.

felsefe okuyanların kurdukları cümleleri anlayamayan insanların, kendi eksikliklerini kapatma çabası.

sıyrık değildir onlar.sadece hayatı daha detaylı yaşar ve incelerler. yaşamı daha hafife alan bizler ise onların bu durumunu sıyrık olarak tabirleriz.

felsefe okumak felsefe yapmak anlamına gelmez.

ha söz konusu "felsefeyle yapan kişi"yse, endüstriyel üretime doğrudan katkısı olmayan her şeyi "çöp" olarak algılayan bir zihniyetin hakim olduğu bir dünyada, bu da çoğunluğun üzerinde kolayca uzlaşacağı bir önermedir.

ha bir de şu var:

#6385974

(bkz: felsefe yaptı kelek buna gülmek gerek)

felsefenin işe yaradığı anlamına gelir.

sıyrıklık ile ne kastedildiği önemlidir. sıradan olmamak, zaten felsefeyle uğraşıyor olmanın kendisidir.kültürümüzde düşünce üretme süreçlerinin yasallaştırılması önemli bir yer teşkil ettiğinden, felsefe ie uğraşmanın, sıyrıklık ile normalleştirilmesi, değersizleştirilmesi bir başa çıkma yöntemidir. düşünmeyen bir beyin, düşünen bir beynin karşısında ancak, etiketleme ile durabilme yöntemini seçerek en kolay savunma mekanizmasını kullanmıştır.

burdaki sıyrıklık kriterinin ne olduğunu merak konusu eden başlıktır. zira kime göre neye göre? felsefe okuyan bireylerin sıyrıklıkla ithaf edilmesinin nedeni sürüden kaçıp kendi özünü hiçbirşeye bağlı olmadan ortaya koymalarıdır ki bunu sıyrıklıkla tanımlayan insanlar kendinden ve düşün hayatından bi-haber kişilerdir.

kişi felsefe okumaya karar verdiğin an veya başladığı an bir sürü sorunla başbaşa kaldığını ve bundan dolayı artık rahat olmayacağını bilir ve kendi içinde çözümler aramaya başlar ancak bunu kolay olmadığınıda bilir. bu uğurda kafa yorar düşünür. kısacası emek harcar. gelgelelim bu uğraşa başlamış kişilere dışardan bakıpta sıyrık diyen kişiler hayatında sürüden ayrılmamış, yalnız kalmamış, gerçek anlamda düşünmemiş, tüketmekten başka bir şey yapmayan aciz insanlardır ve dışarkan herşeye ahkam kesmeyi kendilerine ödev bilmişlerdir maalesef.

konu ile pek alakası olmasada- biraz olsun var ama- ''bilmek ve mutlu olmak bir arada olmayacak şeylerdir. ''

felsefe okumak elini taşın altına koymak gibidir. biz buna sürü mantığından kurtulmak diyoruz, üretebilmek.. fesfeseyle uğraşanlar toplumun düşünmeyen kesimin mallığını yüzüne vurmamasına rağmen yurdum insanı saçmasapan genellemelerden bir demet daha yapar ve kendini çok akıllı hisseder..

sorgulamayan, okumayan, bilmeyen ve bunun için üzülüp çaba sarfetmeyen insandan ben daha şaçma bi genelleme beklemezdim şahsen..

ben düşünüyorum, o halde varım diyorsam,
adam bu lafla geçmiş karşımıza düşünemiyorum, malım, o halde kanıtlamalıyım diyor.. daha ne denir buna..
** **

Mantık ta bir felsefe bilimidir. mantığın kullandığı analoji yoluyla incelersek;

felsefe okuyanlar, insandır.
felsefe okuyanlar, hafif sıyrık insanlardır.
felsefe okumayanlar, insandır.
felsefe okumayanlar, hafif sıyrık insanlardır.

(bkz: analoji)

psikoloji okuyanların psikolojik sorunlarının bulunmasına benzeyen durum.