bugün

Lütfen acılarımızı baharat olarak kullanmayın. Bırakın kavanozlarında kalsınlar. Biz en kısa zamanda onlardan kurtulup yerlerine tatlı şeyler alacağız.

Sevinçlerimizi çayınıza atıp karıştırmayın. Bakın onlar şeker değil sevinçtir; karıştırmayın.

Mutluluğa alerjimiz yok öyle uzak tutmayın.

Heyecanlarımızı kahvelerinizi köpüklü yapmak için kullanmayın. Boşverin bu kez de köpüksüz olsun Ben şimdi ne yapacağım diye heyecanlanmayın.

Gözyaşlarımızdan baraj olmaz uğraşmayın. Kimi saf ve temuz duygularımız vardır onları da elektrik sanmayın. Çarptığına aldanmayın ışıkları yakmaya bile yetmez. Çakmak çakmak yanan gözlerimizi ampül sanmayın.
Sıkıntılarımızdan kördüğüm yapmaya çalışmayın. Kör olan sizsiniz düğüm değil unutmayın.

Kabul pişmanlıklarımız var ancak onlardan pişmaniye olmaz. iştahınızı başka tatlılara saklayın.

Vicdan azaplarımızda ekmek pişmez. En yakın fırının adresini isteyin.

Utangaçlıklarımdan pembe ya da başka renk bir boya üretilmez. Yeteneksizliğimizi ister bağışlayın ister bağışlamayın.

Terimizden benzin üretilmez makine yağı olarak istifade edilmez. En yakın petrol ülkesini işgal edin.

Korkularımızdan tüne aşklarımızdan melodram nefretlerimizden toplantı ve gösteri yürüyüşleri kanunu;na muhalefet isyanlarımızdan protesto küskünlüklerimizden ambargo çıkmaz. Bu kadar hazıra konmayın.

Umut fakirin ekmeğiymiş ya herşeyin fakirliği olduğu gibi her fakirliğin de bir ekmeği var: Ekmeğimizle oynamayın.

Hayallerimizden reklam filmleri kurgulamayın. Sonra hayalkırıklığına uğrar kurgularınız uyarmadı demeyin.

Tembelliğimizden reyting duvarları örmeyin hayatla aramıza. Hayatımızın işine gelen bölümlerini alıp turşusunu kurmayın.

Sessizliğimizden tepkisizlik çıkmaz. Saygılıysak içtima almanız gerekmez.

Sinirimizden iç savaş krizimizden sosyal patlama doğmaz. Bizi lütfen Brezilyalaştırmayın.
Çok iyi uyguladığımız söylenemez ama bir tek Allaha inanırız. Lütfen bize inançsız muamelesi yapmayın

alıntıdır.
Bir hatırlatma. Bu çok büyük bir kötülük. Sevgi bir takim hazlarla kirletilmemeli. Birini seviyorsan başka birini sevebilirsin ama bunu ona söylediğinde artık aynı şeyi başkasına söyleyemezsin. "Soyleyemezsin"den kastim bunun bir zorunluluk olması degil, içinden gelmemesi gerektigi. Bir insana verdiğin kalbi ondan geri almadan başka bir insanın kalbine dokunamazsin. Seni sevmeye baslayan o insani bir düşün. Ne kadar çok üzülür gercegi bir bilse. Düşününce sen de çok üzüleceksin, kendine cok kızacaksın. olmasi gereken bu çünkü. Kendini bilmezsen ve empati kuramazsan farkında olmadan çok kalp kırarsın.
duygu, bir oyun aracı değildir. unutmamak gerekir ki başka birinin mutsuzluğu üzerine kendine mutluluk inşa etmek boş bir çabadır.