dağcılık

spor saymam, en tepeye çıkınca ne olur anlamam.

zor ve tehlikeli sporlardan biridir.iyi bir ekip ve tecrübe ile müthiş zamanlar geçirip, kendinizi 3500-4000 metrelerde bulutlara tepeden bakarken görebilirsiniz.üniversitelerde açılan topluluklar iyi iş görmektedir çünkü yeni başladığınız vakit size ekipman konusunda yardımcı olunuyor etkinliklerde.yapacağınız zirve tırmanışlarında hipotermi yaşayabilirsiniz,yemeğiniz azalabilir,gücünüz tükenebilir belki sakatlıklar geçirebilirsiniz lâkin zirve de olmanın hazzına varınca hepsi unutulacaktır.

zor bir spordur.boceklerden veya diğer hayvanlardan korkmamayı gerektirir.

Trt belgeselde şu anda izliyorumda ulan bi dağa çıkmaları 2 ay alıyomuş. Yazık günah bunların karılarına yahu.

Adam evereste tırmanıyo iki ay evde yok, karısınada başkası tırmanıyor.

Çok yazık, Hiç mi vicdan yok sende yahu? dağın tepesine 2 ayda tırmanınca ne olacak hem ?

Bu ne saçma bir hobidir. Acil birşeyler olsa karısı ölse kalsa haberi yok adam dağda 5500 metrede telefon çekmez, sonra karım beni aldatmış. E ulan yoksun ki ortalıkta dağa tepeye tırmanana kadar azıcık karınla, çocuklarınla ilgilen.

Birde dağa çıkmadan evvel "dağların tanrısı"ndan yardım istediler. hemde bunlar komple türk sonra okunmuş pirinçlerle abidik kubidik bir ayin yaptılar.

Zirveye 2 ayda çıkacanda ne olacak, nedir anasını satayım mantığı ne?

Tuhaf bir zevk vesselam.

Üniversite iki de okulda katıldığım kulüp.
Malatyanin küçük sivri ve ortanca sivri dağlarına ciktik.
8 saatlik tirmanistan sonra zirvede yediğim tek pogacanin verdiği lezzeti hic bir yemekte bulamadim daha.
birde kamp yaptık fakat o kadar soguktu ki allem ettim kullem ettim gece bir hocaya zorla kendimi yurda biraktirdim ve bir daha kulübe ugramadim. Neymis erciyes e gidecekmisiz bilmem kac metrelik karda tirmanacakmisiz pehh.

Dağ alıp-satma işi.

Üniversitede dağcılık kulübüne gelen hatun kesin veriyordur yeaaa ayağına bulaşılan hobi. yani tanıdıklarım var bu uğurda yarışmalara, tırmanışlara katılmış ahaha.

mont blanc'da fırtınaya karşı tırmanan dağcılar. fotoğrafta gruba liderlik eden laszlo varkonyi, geçen nisan'da ölümcül bir kaza sonucu hayatını kaybetmişti:

görsel

Her adamın işi değildir. Bol bol ölüm korkusu olan meslek.

içten içe tutkun olduğum spor dalı. Dağcılık la ilgili bir şeyler okumayı, izlemeyi çok seviyorum. fotoğraflarına bakmak huzur veriyor. Çok strese girdiğim zaman gözlerimi kapatıp bir dağa tırmandığımı hayal ediyorum. Yaşadığım şehirde Türkiye'nin sayılı büyük dağlarından biri olduğundan sık sık gidip etrafı izliyorum. Hatta birkaç kez okulun dağcılık kulübünün toplantılarına gittim.

Ama hiçbir zaman ciddi ciddi yapabileceğimi düşünmüyorum. Aslında hiçbir şeyi hafife almayan, en küçük şeyde bile defalarca kez riskleri değerlendirip önlem alan, planlama yeteneği ve koordinasyonu, stres altında karar alma yeteneği çok iyi olan biriyim. Ayrıca hiçbir şartta panik yapmayıp soğuk kanlılıkla hareket edebiliyorum.

Dağcılık için çok uygun biri olduğumu bilmeme rağmen ölüm olgusuyla barışık değilim. Bence dağcılık yapan önce ölümü kabullenebilmeli. Dağda her şey risk yönetimi değil sonuçta, 2 saniyelik ayak kayması da son olabilir senin için.

Yine de dağda yürüyüş falan yapmak istiyorum en azından risksiz olanlarından. Tabi teçhizatı karşılayacak param olduğunda, olursa yani.

Çok pahalı lan.

Daha az riskli şeyler yapılabilir,doğa orman yürüyüşleri,doğada kampçılık tarzı şeyler.

Profesyonel değilseniz, devlet haftalarca sizle uğraşır durur.

çok güzel bir hobi doğayla iç içe oluyorsun nefes alıyorsun mükemmelllll.

Eğer kaya tırmanisi yapmiyorsaniz -ki profesyonel isidir ciddi tecrube gerektirir- cok pahali ekipmanlara ihtiyac duymaksizin yapilabilecek orta riskli sayabilecegimiz harika bir doga sporudur.
Insanin kendisiyle yuzlesmesi ve bedeninin sinirlarini zorlamasi acisindan oldukca faydalidir. Zirveye yaklastikca bacaklariniz artik sizi çekemez hale gelir dili olsa konussa size sovecektir ama zirveyi gorme hissine engel olamazsiniz bacaklariniz yana yana tirmanmaya devam edersiniz. Zirveye bakmak ayri motivasyon verir arkanizi donup ciktiginiz mesafeye bakmak ayri motivasyon verir. Türkiye dağcılik acisindan asik olunabilecek bir ulkedir cunku bircok dağa sahiptir ve bu daglar birbirinden farkli cografyalarda oldugu icin sunduklari manzara ve keyfi ap ayridir. Ornegin kaçkarlara tirmanirken kendinizi göllerin gurul gurul akan nehirlerin ve ormanlarin icinden gectikten sonra sisler icerisindeki bir yaylada kamp yaparken bulursunuz,demirkaziga tirmanirken sanki bir colun ortasindaymissiniz gibi hissedersiniz,suphan dagina kisin tirmanirken beyazligin icinde kaybolabilir,hasan dagina tirmanirken civarda baska yuksek dag olmadigi ve dumduz ovadaki tek yukseklik dagin kendisi oldugu icin kendinizi dunyanin ustune tirmaniyormus gibi hissedebilirsiniz. Grup halinde ve spor klupleri ile cikilabilir ancak en zevkli olani bir arkadasinizla yada max 4 kisilik arkadas grubuyla cikmaktir -belkide sevgilinizle(zirvede buse sözü verse soluksuz çıkılabilir çok guzel motivasyon kaynagidir ancak sevgilinizi zirvede bırakmayınız)
Su konusunda tedarikli olmak tirmanis icin yaz aylarini tercih etmemek tavsiye edilir. Yaban hayvanlarina karsi onlem olarak birkac sure dua ezberleyip yola cikilmasini önerilir.
Yabani olmayin gittiginiz yoredeki insanlarla tanisin köy kahvesinde oturup dinlenin birer cay icin koylulerle okey oynayin ne icin geldiginizi anlatin. Hem size taktik verirler,gecmiste oraya cikan dagcilarin hikayelerini anlatirlar hemde eger allah gecinden versin birsey olurda donemezseniz yoklugunuzu cok gecmeden fark edip "ya bu bizim çocuklar ne diye donmedi acep" diye etrafa bakinacak birilerini birakmis olursunuz.