cocukken kopulan fikralara buyuyunce kufretmek

sonunda 'k' olan başlıktır efendim.

çoçukken bizi altımıza işeten, anlatarak yaş ortalaması 6-7 olan ortamımızda popülaritenin mına koyduğumuz fıkralarla ilerki bir zamanda tekrar karşılaşan ergenin otomatik tepkisi. hiç öyle oehh lemeyin birgün okulun düzenlediği biz gezide koca otobüste elime mikrofonu alıp temel in ellerinde yüzükler kolunda bilezikler fıkrasını yaşatarak anlatığımı bilirim en öndeki kızı tavlamak için. sonradan saçlarımı kele vurdum ceza olarak kendime ama o bile sonradan farkına vardığımda kendime ettiğim küfürlerin hazzını veremedi bana. bir nevi insanın büyüdüğünü hissettiği andır o an, ne kadar gereksiz olsa da hüzünlendirir insanı eğer hassassa bünye..

sadece fıkralarla sınırlı kalmayıp bir çok konuda çocukken yapılan eylemler hatırlanıp sayılıp sövülmektedir.
(bkz: ne salakmışız be abi)

öncelikle sonunda 'k' olan başlıktır değildir efendim. -bakın nasıl polemik cikartiyorum-

efendim cocukken anlatilan fikralara küfür etmeyiniz hatta onlari seviniz. siz ki onlara kakir kikir gülerken iyiydi de şimdi mi kaka oldular?

siz ki hasan, hangi hasan , sana basan hasan hohahaha zincirini inkar etmeyecek kadar kiymet bilirsiniz.

evet cocukken koptugumuz fikralara buyuyunce kufur etme kampanayasini burdan start veriyorum ve bu özlü sözü beyan ediyorum;

dizi dizi inciyim eblehlikte birinciyim
kim diye beni soracak olursaniz beni
kikikokoko glu glu lak lak lak