bugün

Düşünemiyorum.
benim için imkansızdır bende isterdim telefonsuz yaşamak ama müşterilerimle wp üzerinden iletişim kuruyorum (eskort değilim) ha birde müzik olayı var haberleri telefondan takip ediyorum.
kafa dinlemek için yapılması gereken en elzem eylem aslında. bu hayata daha fazla konsantre olursunuz.
zor olurdu muhtemelen şimdi herşey telefonda.
Nomofobi diyorlar cep telefonsuz kalma korkusuna.

Bende var sanırım bu, 1 gün telefonumun ekranı kırıldı sanki elim kırılmış gibi hissettim.

gündemden uzak hissediyorum kendimi. Sanki 2 maile cevap vermesem, instagram'da 2 gün gezinmesem ne olur?
bazen hadi diyorum bazen korkuyorum.
süper olurdu sanırım. ama hiç kimsede olmaması şartıyla olursa.
yapmak istediğim fakat cesaret edemedigimdir. ewed
cama taş atarak haberleşip topaç çevirmektir.

hey gidi bea.
Başta ruh sağlığı olmak üzere tüm sağlığımızı tekrardan korumaya başlayacağımızın göstergesi demek.
temiz hayat olmasına rağmen, cep telefonuna ihtiyaç duyduğunuz anlar da olmuyor değil. O yüzden en iyisi, bir cep telefonu edinmek, ama ihtiyacınız olmadığı durumlarda kapalı tutmaktır.
kafam rahatladı amk. yok o pokemon yakala. yok pikaçu bulama. yok ekstra climpkomp yap.
görsel
zordur.

sosyal medya bağımlılığından uzak kalma açısından yararlı olabilir ama telefonların insanlardan akıllı olduğu dönemlerdeyiz, her şeyimizi onlara kaydediyor, hatırlatmasını istiyor, anıları kaydediyoruz. haliyle bunlar olmadan da hayat zor oluyor.
harika olaydır. telefonu tamire verdim gidip alasım gelmiyor ne güzel arayan yok soran yok oh kafa rahat. evet.
dijital fotograf makinasi oncesi analog fotograf makinalari gibidir. konusmak icin sinirsiz zamaniniz yoktur. tipki istediginiz kadar fotograf cekemediginiz gibi ve ankesorlu telefonda birden jetonun bitmesidir, tipki analog makinada filmin bitmesi gibi ama ayri bir tadi vardir. tuketim toplumuna tamamen gecisin internet oncesi son asamasidir.
çok bayat .
telefonu balkondan fırlatmamdan sonra babamdan yenisini istemeye yüzüm olmadığından yaşadığım hayattır.
cep telefonumun bozulması ve benim 3 gündür yaptırmamam ile yaşadığım sakin hayat. ilk başlarda elimi sürekli cebime atıyordum ama alıştım bir süre sonra. artık insanlara rast gelebiliyorum. ne kadar dayanabileceğim merak içindeyim.
sağır yada kör bir kişilik olması muhtemeldir. ancak ninem sağır dedem kördü. ikisi de yetmişini devirdiler. yan beyler diyeceğim şu ki;
teknoloji can değil canandır.
içinde bulunduğumuz çağ itibariyle " cep telefonsuz hayat, hayat değildir " .
bir de bunun yanında ama hiç çalmayan, kimseyi aramadığın cep telefonuyla olan hayat versiyonu vardır ki daha boktan bir durumdur.
zeki mürensiz türk sanat müziği gibidir. yaşanır fakat hep bir yanı eksik kalır.
skype,google talk gibi programların günlük yaşantıda yaygınlaşmasıyla artık mümkün olabilecek hayattır.
hugo'yu 5 e basarak zıplattığımız, arkadaşlarımıza ev telefonlarımızı verdiğimiz, buluşmak için saatlerimizi ayarladığımız, kimsenin kimseye son model cep telefonlarıyla, kıyafetleriyle ve diğer maddi şeylerle hava atmadığı daha saf bir hayattır.
özel hayata saygı olan hayattır. her dakika aramazsınız, aranmazsınız..
özgürlüğü doyasıya yaşadığımız hayattır cep telefonsuz hayat...
kimseye hesap vermek zorunda kalmadığımız...