bugün

bir bukowski sözüdür. başlı başına bir klasiktir. hani bazen bir şey yaşarda insan cuk oturur ya içine duyduğun bir kelime yada cümle nedense bir şey yaşamasamda cuk oturdu içine.hayatımın içine.
vasıfsız insanlarla bir arpa boyu yol gidilemeyeceğini söyleyen cümle. aynı türkiye. lafa geldi mi vatan, millet, sakarya, osmanlı'nın torunu hızını alamaz dünyayı fetheder gel gör ki ekonomi, bilim, insan hakları, ifade özgürlüğünde gün geçtikçe geriliyor. bizde işkembeden atan başa atanır. tın tın öter. amca iyi demiş hoş demiş de gel bunu masal dinlemeye alışmış türk halkına anlat.
boş hayallerle içi dolu insanları kandıramazsınız gibi alternatifi olabilir söz. rölatif. haklılığı da bulunan.
hemen anlaşılması beklenmeyen sözdür. ki aslında bence, hayalleri de tutarından oluşturmak lazım. boş insanlarla olmaması gerektiği buradan geliyor sanırım. insan, hayaller ve hayal deyince, uçsuz buçaksız güzel şeyler kafada kurmaya başlıyor, fakat sonra anlıyor ki, bu ne anlamsız hayaller, ne uzuyorum ne kısalıyorum, olabilecek hayalleri kurmak en iyisi oluyor diyor. diyorum.
Hayallere nokta koyan anlam.
Tokat gibi yüzümüze çarpan gerçek.