bugün

ilkokul yıllarımızın en büyük fenomeni. her pazar seyretme zorunluluğu olan dini bir ritüel gibi olan dizi.
iyi olarak bilinen insanlarinda aslinde kendi ozel yasamlarimda " ah canim vah efendim" olmadiklarini, onlarinda bazen insan yuzune istemeyerek gulduklerini bizlere anlatabilmis, animsatabilmis ender dizilerdendir. belkide tektir. isin guzel tarafi oyuncularin hemen hemen hepsi tiyatro kokenli olmasiydi. allahtan basladigi donemde ozcan,mahsun gibi aktorler yoktu.
ali ismindeki cocuk karakter büyüyüp essek kadar olana dek sürüp gitmis türk dizimizdir.
oyuncuların müthiş performansları bir yana bırakılırsa aslında olabildiğince kısır ve nihilist bir diziydi...
belli başlı klişe sözlere sahip diziydi kendisi. şöyleki;

(bkz: cıvık babam afedersin)
(bkz: davut ustanın meme düşkünü oğlu)
(bkz: sevim koş şükrü beylerin hayırsız damadı geldi)
(bkz: kırarım boynuzunu iblis)
(bkz: kedi babası)
(bkz: vatandaşa cart curt yok)
(bkz: elin kolun oynamasın komşum)

edit: ayrıca aramaya inananlar için (bkz: yaran bizimkiler replikleri)

(bkz: kendi kendine ayar vermek)
istisnasız her bölümünün sonunda görüntünün donmasıyla birlikte hadiselerin dizideki ali tarafından yorumlandığı dizidir.
(bkz: vatandaş kerevizini yiyecek koçum)
(bkz: lahmacun aldım dilek yeriz yumusak yumusak)
(bkz: kıllı yalı kazıgı)
(bkz: alzenhammer efendim)
(bkz: sevim koş)
(bkz: internetten cızzz)
(bkz: cıvık babam afedersin)
sıkıntılı pazar gecelerimize güneş gibi doğan, bi hevesle çabucak banyo yapmamızı sağlayan, bitimiyle derin bir hüzne boğan* yazında aynı kadroyla bizi yanlız bırakmayıp yazlıkçılar olarak devam eden umur bugay dizisi.
*galatadan at beni at beni in halice tut beni tut beni
şu an çekimleri yeniden başlasa inanılmaz reyting toplayabilecek efsane dizi... 11 sene, kolay mı ya...
Okul doneminde pazar gecesi yatmadan once izlenilmesi sebebiyle her goruldugunde ertesi gun okul ya da sinav varmis gibi hissettiren asirlik dizi.
her hafta değişen bir konu olmamasına karşın yine de her hafta ekranların başına kilitleyen burda ise asıl rolü dizinin samimi sıcak karakterlerin iyi oyunculukları almaktadır kanımca..
kadro keşke tekrar toplansa diye iç geçirdiğim ama o yılların havasını bulamaz tekrar dediğim dizidir. zira dizide artık maalesef hayatta olmayan karakterlerin yerine yenisinin gelmesindense o haliyle çekilmesi daha güzel bir kompozisyon oluşabilir fikrindeyim.. duy sesimi medya!!
kapıcılar kralından esinlenmiştir zamanında...(Gözlemlerime göre)
sobalı evde büyüyen çocuk un pazar gecesi okul için yaptığı hazırlıklar kapsamında evin içinde yıkanmasına sebebiyet veren dizi. türk televizyonlarındaki şüphesiz en büyük efsanelerden biri. öyle çok karakteri var ki lost yanında solda sıfır kalır. bir ara flash tv bile izlettirdi ya bana daha ne diyem mahmut mu diyem.

kapıcı cafer, karısı ve üç çocuğu ile maşuk. tutucam zabtı sabri ve hıçkırıklı karısıyla bunak kayınvalidesi. bodrum kattaki kızıl doktor. ali ve sevgilisi, şükrü, karısı, bilge, damat. şevket, mine, leylek, gelin. büyükanne, büyükbaba. tahta kafa ve çılgın karısı. cıvık babam aferdersin abbas ve meraklı olduğu kadar dedikoducu karısı hacer. bir başka meraklı olduğu kadar tele kulak ergun bey. kanarya ile demet. dummkopf, davut, tertip, besleme kadın, nein abadi, dükkanda çalışan sarışın kız. kırarım boynuzunu iblis halil pazarlama, şirret ve yaygaracı karısıyla onun kardeşi yengeç ve iki çocuk eşliğinde markette çalışan ortak eleman. benim adım cemil ve zavallı terzi karısı. vatandaşa cart curt yok katil ve onun eseriyle horozu. tak ve internetten cız sedatla karısı ve kızı. canımın içi cenab abi ve ibrikçi. emekli öğretmen ve edebiyat öğretmeni oğluyla beden eğitimi öğretmeni gelini. hababam sınıfındaki "ehuhaha" diye gülen buradaki pilavcı. unuttuklarımdan özür dilerim babam afedersin, canımın içi bizim rahmetli bir feyyaz abi vardı o da böyle unuta unuta gitti.
türk televizyon tarihindeki en başarılı dizilerden biridir. hem içerik, hem de kalite olarak bir başyapıttır.
bazen hadi film alıp izleyeyim x'in bilmem kaçıncı sezonunu bitireyim der sırf izlemek için!
bizimkiler izlenir mi? bu diziyi yaşadık biz 90 ların çocukları olarak. yayına girdiğinden kalkana kadar pazar günleri aileyi evde bir arada oturmaya zorlayan gizli bir bağdı bu dizi. o bitti pazarlar öksüz kaldı. sonrasında zaten televizyonu bıraktırdı insana. karakterlerinin bir kısmı başka alemlere göç etti, ana haberlerde bile belirtildi.
çok sevdik bu diziyi çok fazla izledik. umarım birileri reyting kaygısı için daha fazla bu insanları palavralar aleminde yüzdürmez daha gerçekçi olur. işte en iyi örneği.
en çok da annemin meyve kesip tabaklarda bize vermesini, kardeşimin dizi bittikten sonraki on dakikalık zırıltısını özledim..
içeri giren caferle muhabbet eder yukarı çıkarlar ve sabri bey kapının önünde biter :"neden oraya gitti onlar?"
salih memecan ın karikatürü için:

(bkz: sizinkiler)
şimdi 20-30 yaş arasında olanlar için nostaljidir, hoş bir hatıradır, geçmişin ortak noktasıdır. peki ya şimdiki çocuklar için böyle bir şey var mı? onlar televizyon ile ilgili neyi bu şekilde özleyip geçmişe dönecekler? büyülü cadı dizileri ya da ağalı töre dizileriyle mi?. şimdiki çocukların susam sokağı da yok bizimkiler'i de.
1999 yazında, trt int'te gece 12'de çirkin ördek yavrusu ardından susam sokağı ardından da ilk bölümlerinden itibaren bizimkiler dizisi, arkasından da riziko yayınlanırdı. Bu kuşak saat sabaha karşı 4 gibi biterdi, Çocuk denecek yaşta olmama rağmen o yıl aksatmadan her gün bu kuşağı izler öyle yatardım. Bir bölümünde şükrü'lerin üst katında oturan katil'in ağabeyi gelmişti. köpek dövüştüren bu adam 2 tane azgın köpeğiyle güreş tutarken alt katta şükrü'lerin evi sallanmaya, vitrin oynamaya, resimler düşmeye falan başlamıştı. O gün o bölümü izlerken aynı anda bizim evinde 17 ağustos depremiyle sallanmaya başlanması, bir an ne olduğunu anlayamamam bu diziyi benim için unutulmaz yapmaya yeterlidir.
pazar akşamı. oda ütü kokar çünkü ertesi gün okul var. maçlar bitmiş ve günün son güzel etkinliği ailece bu diziyi seyretmek.bir de dizide oynayan çoğu insan vefat etti. yaman okay, mehmet akan, orhan çağman, yavuzer çetinkaya ve sayamadığım birkaç oyuncu. güzel günlerdi.
rutkay aziz'in şahane sesiyle sürekli olarak "canımıniçi" dediği dizi.
çoğumuzun çocukluğu boyunca hayallerini süsleyen geveze papağanın da rol aldığı dizi.
cafer'i sabri beyin hep ezdiği düşünülesi dizi.
birbirinden renkli insanların bir araya toplandığı apartman dizisi.
galatadan at beni at beni,
in halice tut beni tut beni.
şafakta horoz sesi,
öpüp öpüp uyandır beni.

''sevim koş! şükrü beyin hayırsız damadı geldi''
''ne güzel hıçkırıyorsun ayla teyze. yumuşak yumuşak''
''halllt! dunkof.6x9 ?''
''nayn halis. dunkof yok!''
''iblis! kırarım boynuzlarını''
''internetten cızZzZ''

gibi şahane replikleriyle akıllarda yer, gönüllerde taht kurmuş, gençliğimizinn unutulmazı olmuş dizidir.
an itibari ile hafta içi hergün kanal t de yayınlanan 90 larımızın pazar günü klasiği.
toplam 61 oyuncu ile calisilmis, iclerinden 10 tanesini de kaybettigimiz, turkiye' nin en uzun soluklu dizisidir.
jenerik müziğini arif erkin güzelbeyoğlunun yaptığı unutulmaz dizidir. arif erkin yabancı damatta memik, beyaz melekte mahsunun babası rolünde oynayan tiyatrocumuzdur.