bir şeyleri sürekli ertelemek

(bkz: ders çalışmak)

Ertelemek, yaşamın mayasını kaçırır.

Kızdıysan bağır, sevindiysen söyle, acıktıysan ye, uykun geldiyse yat, özlediysen arkasından koş, sıkıldıysan çarp kapıyı çık, konuşmak istiyorsan konuş.

Sonraya ertelenen ne varsa ruhunu, kokusunu, tazeliğini, öz suyunu yitirir....

Söylenmeyen sözler de zamanaşımına uğrarlar. Yaşlanmaya benzer bu: Sözcükler de büzüşüp, küçülürler. Geriye dönüş yapıldığında o vurucu gücü, etkiyi beklemek hayaldir."
not:alıntıdır.

bişeylerden sürekli kaçmanın, diğer adıdır.

en illet olunması gereken özelliktir. insanı kendinden soğutabilir. insana, kendi kendine "yeter la bu kadar üşengeçlik kendine gel artık" dedirtip sonra yine kendi kendine "yaparız aga birazdan" dedirten uyuz mu uyuz piç mi piç göt mü göt bir özelliktir.

(bkz: yarın zaten pazartesi halledelir bir şekil)

galesizliktir. çoğu zaman benim de yaptığım eringeçlik.

hayatı yaşamayı ertelemek.
özellikle de kendini eğitim hayatına kaptırırsan, o sınavdan bu sınava koşturcam derken, gençliğin gider, heba olur..

kesinlikle bir hastalık ve hayata geçirecek enerjiyi buldugun anda da çoğu şeyi kaçırmış oluyorsun ve bunun genelde geri dönüşü olmuyor.