bugün

dünüme dönüp baktığımda ne gördüğümü sanıyorsun bilmiyorum. ama tasvir etmek gerekirse boş bir tablo ve sadece sensiz geçirdiğim günler.

düşünmesi zor söylemesi basit...

sanırım şu sıralar herkese yalan gelen bir gerçeklikle boğuşuyorum. ya da bu durumu özetle açıklayacak bir cümle aramakla... ama tüm yalanları bir kenara koyduğumda karşımda sen yani tek gerçekliğim kalıyor.

birlikte geçirdiğimiz saniyelerimize bile haftalar kala aklımdan bir an bile çıkmaman sanırım itiraf etmeye korktuğum gerçeklere sürüklüyor beni. mevcut durumum kafamı çok karıştırıyor. bazen rüyada sanıyorum kendimi bazen de kendimi kandırdığımı düşünüyorum.

güneş sana doğuyor bu sabah,
kapılar sana açılıyor,
yüzüm sana gülüyor de hatta,
gözlerim umutla barışıyor.

tanım: bazen yalan bazense tek gerçek.
(dinle: kesmeşeker - en çok seni)