baskasi icin aglamak

cok yasadigim bir olaydir. bazen yasli bir insani gordugumde, bazen bir fakiri, bazen hasta birini. ornekler cogaltilabilir. fakat hep dusunmusumdur, gordugum insanlardan binlerce yasiyor etrafimizda, niye hepsi icin degil de sadece bazi zamanlarda ve bazi kisiler icin oluyor bu. belki o ana kadar biriktirilenlerden, ice atilip o an yuze tokat gibi carpan gerceklerden, ozlemlerimizin, korkularimizin, duyarsizligimizin bir tokat gibi yuzumuze carpmasindan.

Yağmur bulutlarının neme doyması gibi içinizdeki duygular zirve yaptığında ağlamaya başlıyorsunuz.bazen çok küçük bir şey için bile ağlayabilirsiniz.bu sadece onun için değil önceki olayların sonucu durumunda bahanesi olmuştur.