bugün

[anket diyecek olan ilk yazar arkadaşım: başlık sınırı ayrı, sulu beyinle başlık uydurma çabası ayrı sıktı canımı. bir de sen sıkma...]

analar... bizim analarımız... yemeyip yediren, giymeyip giydiren, icabında kızan ve hatta kimi eylemleriyle ağzımıza da sıçan analarımız... bizim için çok önemli olan kıymetli evrak, mektup ya da bir eşya... analarımızın gözünde atılması gereken bir kağıt parçası, lüzumsuz yer kaplayan sikindirik şeylerden ibaret olabilmektedir.

misalen, ertesi gün vergi dairesine ibraz etmek üzere masana koyduğun bir dekontu sırf "masada duruyor öyleyse tam çöpe atılmalık" nazarıyla hareket eden bünye cumburlop çöpe atabilir. hatta "yavrum çöpçü gelmeden çöpü dışarı çıkar" deyip kendi ellerinle dekontu ebediyete göndermeni bile sağlayabilir.

sen sabahleyin unutmayasın diye üstüne koyduğun masada aradığın evrakı annene sorduğunda "koyduğun yerdedir kör gibi bakma" ilgisizliğinde bir cevap da alabilirsin. sonra anacığının çöpe attığını anlayınca gidip saatlerce bankadan yenisini çıkarttırmak zorunda da kalabilirsin. bir de üstüne "sen de ortada bırakmasaydın hayvan herif" şeklinde azarını da yiyebilirsin. başlıkta anlatılmak istenen işte bu ıstıraptır.

olabilir yani bunlar. yani oldu. götümden çıkan tazyikli alevle koşturmaktan anam ağladı..... nah ağladı. misafirliğe gitti hiçbir şey olmamış gibi. peki bu ilk miydi? elbette değildi. peki son muydu? nah sondu...
sağda solda bulunan el bombalarını da içine alması muhtemel küme.
8 gb lık flash bellek..

ben yaşadım lan bunu.
yaklaşık 200 kadar şiirimin olduğu şiir dosyasıdır. lan o kadar da tembihlenmiştir, yüzlerce kez söylenmiştir. ama sonuçta annedir.
fransa'ya gönderilecek otomobil çizimlerinin olduğu klasör. lan tek tek bulup atsan gam yemem. koca dosya halinde bir şeyi sen nasıl atarsın. tasarım hayallerimiz bitti tabi. mühendisliğe talim amınaçi.
frp kitapları
(bkz: genç elfler rahatsız)
marduk konserinde sahneden binbir güçlükle * alabildiğim playlist. uykulu bir halde çöp kutusunun kapağını açtığımda karşımda baptism by fire yazısının bir kısmını görünce içim bi tuhaf oldu.
fatura,belge,kitap vb. bütün eşyaları atma eğilimine sahiptir kendileri. sonunda kendisine odamda bulunan hiçbişeyi atmaması gerektiği anlatılmıştır. şu an hiçbişeyi atmıyo ama dolaplardaki not, fatura vb. şeyleri dolaptan çıkararak masanın üstüne yığmaktadır.ve bu işlemi gerçekleştirdikten sonra da işe yaramayanları at diye söylenmektedir. *yapma nedeni ise dolapta kalabalık yapıyo olmasıdır. *
uykusuz dergisinin ilk 16 sayısı. arkasındaki otisabi kısmını içerilere koysalar atılmayacaktı ya, neyse..
(bkz: Baget)
içinde olağanüstü belge ve bilgilerimin olduğu* dvd'lerdir. anne seni affetmiyorum.
cinnetvari temizlik gününde, sırf masanın üstünde dağınık durduğu için annenin gazabına uğrayan ders notları.
final öncesi bir de, oyh.
flash bellek. 'filaş' dese yine yeter, ama kadın fitil demekte ısrarcı. *
mad dergisinin zamanında türkiye'de basılan birkaç sayısı. şu an hiçbir yerde bulunamamaktadır.*
anneye hayati gibi gelmeyen nesnelerdir. kız arkadaşının peçeteden yaptığı gülün hayati önem taşıdığını anne nerden bilsindir. onca şey birikip ev çöp yığınına mı dönsündür. *
3 yıldır çekmecemde duran prezervatif. herhalde kadın dedi, bu oğlanda icraat yok, bir işe yaramaz bu.
8 adet, toplamda 60-70 lira verilmiş oyun cd'si. üstelik bahanesi de "birsürü cd vardı kullanmadığın attım ben de" oldu.

daha kötüsü için,

(bkz: bagetleri kırıp çatır çatır sobada yakan dede)
büyük ikramiye vurduğuna inandığım milli piyango biletim. nedeni: "kumar" ve "nasıl olsa çıkmıcaktı oğlum üzülme bu kadar."
yükleyemediğim kontör kartı. birde öğrenciysen ne koyuyor varya. canım annem.
(bkz: binbir emekle eskitilmiş converse)

evlat acısı gibiymiş. ben de arkadaşların yalancısıyım. conversem neyim omadı benim!
benım ıcın cok onemli ve degerli olan prince of persia warrior within posterimdir. bir cırpıda attı kadın ya hiç acımadan.
saymakla bitmeyen bir listedir.
üniversitede not ortalaması sonucu verilmiş olan onur belgesi.
evet bazen bu kadar hayati nesneleri yanlışlıkla atmaya kalkışabiliyorlar minik kuşlarımız. *
* *
büyük zorlukla hazırladığım yıllardır para bayıldığım cd arşivim.

anne açıklaması: burda değilsin zaten yer kaplıyo sadece.*
yokluğundan uzen nesnelerdir. hatta atmayıp eskiciye bile verirler atmak yerine takas yaparak avantaj bile sağlarlar. ama eskiciye verdiği nesne aksine eski olmayıp bir kez giydiğiniz levis501 olunca "bir leğen edermiydi anne? demekten başka bir şey kalmıyor.