bugün

bir dildeki harflerin tümüne verilen ad.
abece.
ek bir bilgi:türkler 17 defa alfabe değiştirmişlerdir.
türkçenin 29 harfinin genel adı.hatta krakeride vardır bunun.
latince'de ilk iki harf "alfa,beta" dır.türkçe'mize de "alfabe" olarak girmiştir.
Sağır ve dilsiz
ki ok$arken
sevgilisinin tenini
elleriyle hem sevi$ir
hem konu$ur

sunay akın..
Açarken kavrulacağını bilse de
silahların gölgesinde gül suluyor,
benim hile dediğime
o aşkla inanıyor
başka türlü yazmıyor ki
ona ait alfabe

iştihasını kabartıyor
kenarından geçip giderken
biçimine bayıldığımız
bize ait olmayan bir bahçe,
iğneli fıçı içine girdikçe
zehirler salgılıyor özünden
yanlış tellerde geziniyor mızrap
sınıfta kalmıyor hiç kimse! * *
insan olmanin sol anahtari.
tarihcilere gore alfabeyi ilk kullananlar fenikeliler'di. fakat bunlarin kullandiklari alfabe tamamiyla sessiz harflerden olusuyordu. alfabede sesli harfleri ilk kullananlarsa antik yunan medeniyetidir.
a b c ç d e f g ğ h ı i j k l m n o ö p r s ş t u ü v y z.
medeniyetin başlangıcıdır.
beşinci nesil yazar.gündeme ilişkin yorumları ve bilgi birikimiyle sözlüğe renk katacağı kesindir.*
(bkz: abece)
aslında
a b c ç d e f g ğ i ı j k l m n o ö p r s ş t u ü v y z
şeklinde olan dizilim.
http://www.tdk.gov.tr/TR/...49816B2EF972A041C6D30ED2E **
bütün hecelerinin kısa okunması gereken sözcüktür. dolayısıyla 'alfaabe' söylemi yanlıştır.
a b c ç d e f g ğ h ı i j k l m n o ö p r s ş t u ü v y z Bide bunların büyük olanları vardır.
arap harflerinin zor olması hikayesinden hemen sonra ortaya çıkan abc.
david lynch'in gerginlik verici kısa filminin türkçesi.
avrupada kökeni arapça olan sözcüktür.

(bkz: elif be)
yunanca daki alfa ve beta sözcüklerinin birleştirilmesi ile elde edilmiş, dilimize alfabe olarak girmiştir.
fenike'lilerin asur kralı'nın koyduğu ağır haraçları karşılamak amacıyla akdenizde dolaşıp, yeraltı zenginlikleri arama çalışmaları sırasında değişik uygarlıklarla tanışması sonucunda bulduğu, sesleri simgelere dönüştüren sistemdir. fenikelilerin bulduğu bu alfabe tüm batı alfabelerinin esasıdır.
allah yoluna
adanmışım
ağlama artık çocuğum
abdulhakim’in haykırışı yakındır.
bazen üzüntülere boğan
bazen de yeşerten
bahçesaray’ın karlı yolları
bal ve ceviziyle
bir gün elbet meşhur olacak
cehennem ateşi
canından uzak olsun
cehaletin taşlı yollarında
cümle âlem
cemaline aşık olmuş
çevir gözlerini
çevir gözlerini vitrinlerden
çağları tükenmeyen
çürümeyen
çanakkale’de yatan
duvar diplerinde bekleyen
düzenbazların düzenlerinden
dolu dolu nefret etmeyi bilmeyen
derdine deva arayan
doktora benzer
ey dünyanın yalanından geçip
ey merhameti çok olan
ey insanların şefaatçisi
ey gönüllerin mahbubu
ey kalplerin maşuku
ey vazgeçilmeyen şefaatçi
fani dünyada
filistin’de katliam yapanlar
firavunlar gibi israil
fatih’lerin gelmesine az kaldı
gökyüzü yorgun
göz kapaklarım düşüyor
gönlümde bir ağırlık
gönüler tamir edilmeli
gönül dostum
boynu bükük senin çektiğin çileler içimde
abdulhakim öztürk
arapçadan gelen elif, be harflerinin birlikte okunmasindan oluşan kelime.
bir dilin yazılmasına yarayan işaretler dizgesi. Yunan alfabesinin ilk iki harfi olan Alfa ile Beta kelimelerinin birleşmesinden meydana gelmiştir. ilk insanların yazıları re­sim yazısıydı. Mezopotamya, Mısır ve Anadolu’ da yaşayanlar hep resim yazısıyla yazdılar. An­cak yazıyı yazmak ve okumak güçtü. Daha son­ra her ses için bir işaret kullanmaya başladı­lar. Tüccar bir ulus olan Fenikeliler’e (buna bak) bu yazı uygun gelmedi. Ticarette hızlılık gerektiğinden herkesin anlayabileceği 22 harf­lik bir alfabe yaptılar. Fenike alfabesi iyonya’ ya, oradan Yunanistan’a ve Romalılar’a geçti. Romalılar bunun üzerinde biraz daha işleyerek Lâtin alfabesini oluşturdular. Türkler de bu al­fabeyi 1928 yılında kabul ettiler.

Kaynak: http://www.yeniansiklopedi.com/alfabe/#ixzz2OQ7VMIEm
bugun itibari ile turkceye 3 harf daha girmistir.