bugün

genelde mahalle abileri küçük kunil mahalle çocuklarına fuzuli bir ihtiyaçlarını giderttiklerinde gaz verme amacı içinde kurdukları cümledir.

geçenlerde trt birde yayınlanan bir zahmet te gökhan mahalle abisi şekline bürünmüş bir biçimde bu cümleyi tekrar canlandırdı hayalimde teşekkürü bir borç bilirim.

(bkz: hepiniz mi repçisiniz olum biraz türkü dinleyin)
umut dolu bi mesajdır. Lakin sonuç hep üzüntü yine hüsran yine yeni arayışlar.
(bkz: abin co)