bugün

yokus asagi deli dana gibi gelen kamyonu gelip kendisine toslayacağini anlayan ama heykel gibi kalan kişinin kamyon tarafindan ezilmek marifeti ile ahirete postalanmadan önce söyleyeceği belkide son söz. efendim malumu aliniz ulkemizde ne yazik ki kamyon facilari yaşanmaktadir. misal olarak bir yokuş dibinde ailenizle otururken yahut fosur fosur uyurken ruyanizda tam cind crawford ile (isteyen okurken kişiyi değistirebilir) doktorculuk oynarken gözlerinizi büyük bir gümbürtü ile acarsiniz. duvardan iceri girmiş olan burunlu bir as900 yahut bmc, bilemedin ford olmadi bedford hadi diyelim man odaniza arzi endam etmistir. şimdi bu kamyon ya asiri hizdan yahutta frenleri patladiğindan dolayi yokus asagi cumburlob duvar muvar dinlemeden yikar geçer. ülkemizde bir çok kişi sirf su kamyonlarin fren proplemleri yüzünden telef olmakta ahirete istemeden hicret etmektedir. ne yazik ki ülkemizin en buyuk sorunu ne enflesyon, ne gecekondu, ne sigara zamlari (yazar burda feryat ediyor) ne trafik ne de vergilerin yol, su, elektrik olarak nah geri dönemesidir. en büyük sorun kamyon frenleridir. ya bu kamyonlarin frenlerini adam akıllı yaparlar yahut tamirciler ve servisciler esnaf odasini tarumar ederiz. ne bu kardesim ? ev dikiyoruz kamyon giriyor, e-5 te öd korkumuzdan keyfimizce yürüyemiyoruz. ayiptir yahu...cekilecek cilemi bu yahu... yuruyun su derneğin baskaninin kulağini bir cekelim. siz gidin ben arkadan geliyorum *
daha dogrusu abo kamyan geli...
(bkz: ölümden önce son sözler)
(bkz: trafik canavarı)