bugün

manic street preachers

motorcycle emptiness'dan beri pesine dustugum, a design for life ile resmen tapma noktasina geldigim, if you tolerate this ile tribunlere oynarken 'aman bana uzak ol da' dedigim, the love of richard nixon ile yeniden baristigim grup otesi grup.

nazarimda farklidirlar. dramatik ve karanlik bir yonleri vardir. grubun gitaristi richey edwards 1995 yilinda resmen sirra kadem basip ortadan kaybolmustur. tam 13 yil sonra ne olusu ne de dirisi bulanamadigindan resmi makamlarca kendisi 'olu' olarak zapta gecmistir. kurt cobain'in olumunden sonra muzik dunyasindaki en sok edici olay budur. fan'lar yetkilileri mektup bombardimanina tutmus, yuzlerce site acarak ilgiyi hep canli tutmaya calismislardir. grup da vefalidir; 2009 tarihli journal for plague lovers albumundeki tum sarki sozleri edwards'dan kalanlardir. ayni yil icinde Rob Janovic de edwards hakkinda A Version of Reason adinda bir kitap yayinlamistir. ayrica grupla yapilan bir roportajda, manic street preachers'in filmi yapilacagi ve edwards rolunu de christian bale'in oynayacagi duyurulmustur.

herseye ragmen hala ayaktalar, hala kaliteli muzik yapiyorlar. bos zamanlarinda da 'cover'la ugrasiyorlar. ve ozellikle umbrella sarkisini yorumlayarak basta vanilla sky olmak uzere tum diger cover kardesliginin eline tek tek itinayla veriyorlar. http://www.youtube.com/watch?v=RFU5RmXqCI8&NR=1