bugün

sözlük yazarlarının itirafları

gerçek bir tane bile dostum yok şu üniversite okuduğum yerde sözlük. sınıf arkadaşlarımla en fazla muhabbeti final döneminde kuruyoruz. sadece mecburi arkadaşlıklar, pragmatist yaklaşımlar... hiç böyle hayal etmemiştim, hayal kırıklıkları ayağıma batıyor şimdi...beni mutlu edebilen, gerçekten konuşabildiğim sadece sevgilim var o da şu an çok uzakta, özlüyorum.
gitmek istiyorum, çakılı kaldım burda sanki.

ne ümitlerle, nasıl büyük bir sevinçle gelmiştim oysa ki... hiç ümit etmeseydim, daha mı az canım yanardı sözlük?