mine vaganti

cahil perilerden sonra en çok etkilendiğim ferzan özpetek filmi diyebilirim. zaten tüm olumlu önyargılarımı kuşanıp gittim filme neticede ferzan'ın bi filmini izlemeye gidecektim. ne olursa olsun onun her yeni filminde uzun zamandır görmediğim çok sevdiğim bir insanı görecekmişim gibi heycanlanıyorum. serseri mayınlar ferzan'ın içinde bu kadar çok komedi unusuru barındıran tek filmi diyebilirim. ama her şey o kadar yerli yerinde öylesine çok duyguyu birarada yaşıyorsunuz ki film inasanı adeta sarıp sarmalıyor kucaklıyor. film bittiğinde jenerik akarken koltuğa mıhlandım kaldım kalkamadım. az önce bahsettiğim çok sevdiğim bir insanla buluşma hali filmin sonunda o insandan ayrılamama haline bıraktı kendini. ferzan özpetek filmleri benim için birer insan gibiler çok sevdiğim insanlar..