araf

bir kısa filmin nasıl bokunu çıkartıp uzun matrajlı bir film haline getirebiliriz diye düşünmüşler ve bunu yapabilmişler. o kadar çok kırpılması gereken sahne var ki keşke kısa film tadında kalsaymış demekten alıkoyamadım kendimi. 'korku filmi' tanımını alamayacak kadar da absürt olmuş japon korku filmleri gibi ordan burdan küçük kız çocukları çıkıyor. oyunculuklara yazık edilmiş sanki böyle bir filmle..