emre aydın

bu kez pek bi afili yalnızlıık
aldatan bir kadın kadar düşman
ağzı bozuk üstelik
bırakmıyor acıtmadan

bu kez pek bi afili yalnızlık
ağlayan bir kadın kadar düşman
tuzaklar kurmuş üstelik
bırakmıyor acıtmadan

bitiyorum her nefeste
ne halim varsa gördüm
çok koştum çok yoruldum
ve şimdi ben de düştüm

söz-beste uyumu takdir edilesi, aşmış insan*