kurşun sıyırmış

insanı sinemadan soğutan ve senaristlere ana bacı sövdürten repliktir. "neyse ki kurşun sıyırmış" , "korkulacak bir şey yok, küçük bir sıyrık" , "yaranı aç antonyo, neyse ki kurşun sıyırmış, pansuman yapayım" yeter lan!

tıp dünyasının ünlü cerrahlarının çok acil toplanıp bir basın toplantısı düzenlemeleri ya da bir bildiri yayınlamaları gerekiyor. kurşun, sıyırmak dışında başka hangi durumlarda hayati tehlike yaratmaz maddeler halinde açıklasınlar şunu. biz de kurtulalım sinema dünyası da kurtulsun. her filmde başroldeki adamı kurşun sıyırıyor. tamam yine ölmesin adam ama başka bir şey olsun artık, kurşun sıyırmasın .mına koyduğumun bebesini, sinirlerim bozuldu, artık sigarıyı 3 pakete çıkardım günde, filmin başına oturtuyorlar zorla, çatışma sahnesi gelip çatıyor, esas adam omzundan ya da kaburgasından vuruluyor bir iğrençleşmedir başlıyor:

-yaranı aç antonyo, çok acıyor mu ?

-(antonyo'nun üstündekini çıkarıp kaslı vücudu ve yarasıyla karizmanın dibine vurması)

-hmm.. neyse ki küçük bir sıyrık, pansuman yapayım.

(pansuman bitti aradan 3 gün geçti o halde aşk yaşayalım antonyo, sevişelim antonyo)

ağlamaklı olduğum demdir lan bu. yeter lan. allahınız yok mu olum sizin.