evka 2

evka 2 nin müthiş yokuşları vardır.
öyle ki çocukluğum bu yokuşlardan aşağı bisiklet salmakla geçti benim.
hatta zamanında kırmızı körüklü belediye otobüsleri yokuşun ortasında (önceden baharda papatyaların açtığı boş bir arazi olan şimdiki postanenin orada) duramaz, dursa tekrar kalkamaz, taa yokuşun en sonunda dururlardı. hatta sık sık o otobüs daha bu bahsettiğim noktaya gelemeden bozulurdu.
yokuştan aşağı topunuzu kaçırdıysanız işte bu bahsettiğim noktanın bi 20 metre aşağısına kadar koşar sonra vazgeçerdiniz, yolda mutlaka ezilirdi çünkü siz yakalayana kadar.
145 nolu karşıyaka otobüsleri az geçerdi, ne akla hizmetse ilkokulu karşıyakada okuyan beni deli ederdi.
yine de iki üç blokta bir bulunan parkları, düzgün kentleşmesi, bahçeli apartmanlarıyla büyük şehirde yaşayıp bütün gün sokakta oynayan son çocuklardan olmama sebep olmuştur, severim.