son parasiyla kazikazan oynayan ogrenci

parasi oldugunda kumarda kaybedecek olan adamin ogrencilik aktivitesidir. parayi sevmem, seveni de sevmem. onemlidir ama para hayatta. ben parayla alisversi ederim, bi de para yerine gecen kredi kartiyla. ama para yerine pulla alisveris edemedim su gune kadar. edebilsem 22 yildir biriktirdigim butun pullarimi harcardim serefsizim, zaten bi ise yaramadi esseogluesseler.. neyse, para ne kadar onemliyse son para daha da onemlidir. son para ilk para ve sonradan gelenlerin en sonunda gelen para ozelligini tasir. sonrasi yoktur. belki gelir. ama o zaman diliminde eldeki tek paradir, tek para birimi ise rupi'dir hindistan'da. insan elindeki son parasiyla mantikli davranmalidir. biz kucukken sokagimizin basinda bi bufe vardi, hakan abi orayi isletirdi. mesela bazen son paramla ordan dido, cokomel, eticin falan alirdim. ya da cilekli mis sut. sonra da evime yururdum. ama buyudukce evden de uzaklastim, o zamanlar son paramla eve gelirdim. simdi dusunuyorum hala o yillarda olsam, yani harclikla gecinsem son paramla ne alirim diye. kazikazan oynayan arkadasi takdir etmiyorum bu yuzden, kendisini kiniyorum. ben son parami ya eve donuse harcardim ya da evim yakinsa da bi oyun kasedi alirdim, ya da atariye giderdim. ne yapayim daha cok parayi. paragoz bu kazikazanci ogrenci, yazik..ne aci...