teröristliğin göreceli bir şey olması

harika yanlis anlasilacabilecek bir önermedir. napolyon "tarihi galipler yazar." demistir. teröristler, galiplere göre teröristtir.

-klaus von stauffenberg almanya´nin hitler´e suikast düzenledigi icin bugün "kahraman" ilan ettigi bir kisidir. ancak, suikasti gerceklestirdikten bir gün sonra, torunlarinin "kahraman" ilan edecegini bilmeden dedeleri onu kursuna dizmislerdir.

-bugünkü kürt teröristler eger ileride bati´nin destegiyle susuyla busuyla türkiye´den toprak koparmayi basarirlarsa onlar da kahraman ilan edileceklerdir.

- komunizmi kuran bolsevikler de aslinda carlik rusya´sinda terörist idiler.

- iran daki din devrimini gerceklestirenler sahlik zamaninda terörist idiler, sonra kahraman oldular, simdi rejimleri gene degisecek olursa, gene terörist olacaklar.

terörist mevcut olan düzenin yerine baska bir tanesi gelmesi icin calisan adamdir herhalde. burada sorulmasi gereken soru, o adamin bunu niye istedigidir. mevcut olanin kendisine haksizlik yaptigini düsünüyor olmalidir. ya da ideolojisine karsi bir durumu olmalidir. ideoloji konusuna girmeyelim, cikamayiz. bunun ikna olma durumuyla, yetisme tarziyla, cocukken aileden aldigi bilgilerle ilgisi coktur. bu bilgiyi sahis, mevcut olanla karsilastirip mevcut olanda cok büyük ,karsi cikilmasi gereken bir haksizlik görürse, bunu degistirmeye calisir, ve "mevcut olan" da bunu terör olarak betimler. ancak tarih bize, bu tür degisimlerden sonra gelen yeni seylerin digerlerinden daha iyi olmadigini göstermistir. yani o sahis basarili olur da mevcut olani degistirirse bu sefer, baska birileri haksizliga ugramaya baslayacaktir.

bu isin hicbir zaman sonu olmayacaktir. terör, savas, degisim, yeni seyleri denemeler insanligin bir parcasidir. hicbir zaman bitmeyecektir. su an icin degisim isteyenlerin hicbiri, getirecekleri seyin, su an mevcut olandan daha iyi olacagini garanti edemezler. ama umarlar. demek ki terör icinde "umut" gibi cok da insancil birtakim seyleri de kapsar. ama su an "mevcut olan" a karsi duyulan bir nefret hissiyle birlikte. ama bu konu tabii ki cok daha fazla boyutlari olan bir konudur. nefret umut falan diye basite indirgememek gerekir - ama bu is bir adet entry´le daha fazla anlatilamaz. daha fazlasi icin kitap yazmak gerekir.

insan kendi ikna oldugu seyleri yasamak istedigi sürece, kan terör savas bitmeyecektir. cünkü benim arzuladigim seyler sadece benim arzularimdir. benim rüyalarimdir. ben güclü olup rüyalarimi uygulamaya gecirdigim zaman, tabii ki bundan baskalari memnuniyet duymayacak, ve benim uygulamalarimi degistirmeye calisacaklardir. bundan dolayi ben de onlari "terörist" addederim. ama onlar basarili olursa, bu sefer onlar da baskalarini rahatsiz edecekler, o baskalari da onlara karsi harekete gecince de bu sefer "baskalari" teröristlik mevkiine layik olacaklardir.

en iyisi galip güc olmaktir. gerisi bostur.