bugün

yenişehir

ben bir şehre ait olamadım hiç...
hepsinde benden izler vardı..
belki de bu izler sadece anılarımdandı...
en çok o küçük şehri sevdim,
o da beni hiç beklemediğim kadar kanattı...

ben bir erkeğe bağlanıp, sığınamadım hiç...
hepsinde beni korkutan bir taraf vardı...
belki de aralıksız kaçışlarım, korkulu aşklarımdandı...
en çok o küçük şehirdeki adamı sevdim,
o da benim susmaya alışkın gözlerimi ağlattı...

yağmur kokuyordu o küçük şehir...
ara sıra gülümseyen güneşi vardı...
sinesinde rüzgar kokan aşklar barındırırdı...
küçücük bir şehrin beni tutsak etmesi,
belki de sonbaharında esen rüzgarındandı...

(bu da yenişehire yazılmış bir şiir.. işte öyle...)