çocukluk dönemi sanrıları

nefis bir insan olacaktım ben. her şey istediğimiz gibi olacak, büyüdükçe dünya daha da muazzam bir yer haline gelecekti. hayat hani yazın öğle uykusuna yatırıldıktan sonra güneşle uyanmanın mahmurluğu gibi bir şey olmalıydı. bizi çok seven insanlar hep yanımızda olacaktı. hayat esrarlı bir bilinmezlikti...

bilinmezlik büyümemiş suratlarımız, ellerimiz, kollarımız, bacaklarımızdı. tohumduk, ne biçim açacaktık.
her sey kolay ve olması gerektiği gibi olacaktı.

mutlaka acayip maceralar yasayacaktik, dünya bizi bekliyordu, biz büyüdükten sonra çok şaşıracaktı. pişmanlık diye bir sey var mıydı? ünlü bir şarkıcı, astronot, iyi bir dövüşcü olacaktık. filmlerdeki kahramanlar gibi olacaktık. hep arkadaş kalacaktık. bir kisiye aşık olacaktık, o da bize olacaktı, çok mutlu olacaktık. iyi bir futbolcu, uzun boylu bir basketçi, yerlere kadar uzanan süslü elbiseler giyen insanüstü kadınlardan olacaktık.

dünya bizim büyümemizi bekliyordu.

*