bugün

fazıl say

sertab erener'le mozart çalıp oynayıp, zuhal olcay'la albüm yaparak populerliğin getirdiği kendini kaybetmişliğin tavanına vurmuş olan piyanistimizdir. dinlemiş olduğum yorumlarında, çaldığı eserlerdeki duyguyu tüm şovenistliğiyle yok edip bir yandan da artık "yanlış" denebilecek kadar pis çalmaktadır.(çaykovski 1. piano konçertosu, liszt sonat)
umarız bir gün pop müzik icra etmediğinin farkına varır.