bugün
- iki çift bir masada nasıl oturmalıdır8
- 8 bin lira maaş teklif edilen öğretmen12
- hadise'nin parasız erkeklere tepkisi18
- zalbert ramstein10
- gizli samyel ile evlenmek12
- hazır olun yeni pandemi geliyor8
- kaç tane gerçek istanbullu tanıdınız12
- türkiye cidden almanyadan daha iyi16
- yahudileşmiş türk13
- erdoğan yargılanınca akplilerin savunmaları13
- kadınları öldüren bir virüs yaratıp dünyaya salmak16
- dünyanın patlama ile oluştuğuna inanmak22
- fethullah gülen öldü mü sorunsalı16
- tek eşliliğin çok güzel bir şey olması10
- 4 haziran 2024 anayasa mahkemesi kararları16
- anın görüntüsü9
- trt de memesi gözüken kadın38
- bulunduğunuz yerin hava durumu27
- insanoğlunu yerleşik hayata geçiren neydi13
- bedenini hunharca teşhir eden türk kızı9
- 90 lı yıllara dair akılda kalanlar11
- sinemaya gitmeme sebepleri8
- mfö'nün en güzel şarkısı13
- israil'deki orman yangınına sevinen araptaparlar9
- galatasaray'a verilen komik faul10
- 3 haziran 2024 hakkari'ye kayyum atanması14
- arda güler8
- sözlük erkeklerinin birbirini kıskandığı gerçeği8
- devletin imanı arttıkça aklı azalır11
- 4 haziran 2024 istanbul sıcağı9
- türbanlı porn starlar9
- jose mourinho38
- türkiye de intihar vakalarının artması9
- albay kemalin sözlükteki yeri10
- albay kemal13
- travesti ile aynı yatakta uyanmak10
- kadınlar konusunda bilmek istediğiniz ne var9
- magicovento13
- taksim'e ekran dikip kuran yayınlamak13
- albay kemal sözlükten atılsın kampanyası16
- suriyelilere karşı sorumluluklarımız19
- diyanetin bütçesi emekliye dağıtılsın8
- bütün sokak köpeklerini tehlikeli sanmak18
- icardi190514
- nihavend longa10
- neden evlenmiyorsunuz22
- sözlükte belindeki kemer olunacak kızlar10
- ismet gurbuz 202414
- 2001 türkiyesinin en gelişmiş ülke olduğu gerçeği14
- sözlükçülerin albay kemal'e bok atma sendromu8
buraya ilk adım atmamdan itibaren 10 yıla yakın zaman geçmiş sözlük. (27.03.2013)
hayatımda yaşadığım yer dışında pekte değişen bir şey olmadı. o zamanlarda da içimde boşluk, tutunamama hissi vardı. şimdi de. bu süre içinde ne beklediğim insanlar geldi ne de hayallerim gerçekleşti. kaybettiğim insanlar oldu hatta, hala çok özlediğim. 9 yıllık ilişkimi bitirmem de kendime vurduğum son darbe oldu sanırım. yaklaşık 2 ay oldu. ben bitirdim. istemedim daha fazla devam etmesini. daha fazla yalan ve güvensizlik hissi yaşamak istemedim. ilk bitirdiğimizde iyiydim. hatta -umarım başka birini bulur, çok daha mutlu olursun derken- içimde, tek bir kıpırdanma olmadı. konuşalım, görüşelim tekrar -lütfen- derken, sesini bile duymaya tahammül edemedim. oysa şu an en çok özlediğim o sesi oldu. keşke silmeseydim her şeyi. en azından sesini bir yerlerden bulur; tekrar tekrar dinler, fotoğraflarımıza -anılarımıza- bakardım. belki böylesi daha iyidir diye avutuyorum kendimi ama keşke demekten de öteye geçemiyorum. belki o içimdeki -bitsin artık dayanamıyorum hissi- geri gelirdi. en iyisi her şeyi silmemekmiş sanırım.
ona geri dönmeyi veya ona çok kötü durumda olduğumu bir şekilde iletmek istemiyorum. ama hala devam etmekte zorlanıyorum. boş attığım her adımda, kendimle kaldığım her vakit, aklıma geliyor. yaşanmışlıklar, kırgınlıklarım ve kırdığım konular.
başka birini bulmuş olduğunu da öğrendim bu 2 aylık süreçte. öğrenmem üzerinden 20 gün geçti ama o ilk öğrendiğim anda ki his hala taze ve devam ediyor. geçmedi. kendi yoluna bakmış. ben bakamadım ve hala bakamıyorum. denedim de. olmadı. içimdeki bu his ne zaman geçer bilmiyorum ama alkol bunu geçirmeye yetmiyor. ilaç belki.
bu arada kariyerim ve çalışma hayatım desen iyi gidiyor. onunla bitirmemizin yan etkilerinden olsa gerek, yeni yıla girerken bir terfii daha aldım. ona ayırdığım her vakti yaptığım işe verince, birden diğer arkadaşlar arasından sıyrıldım sanırım. onun hayatımdan çıkmasıyla kaba saba diyebileceğim, insanları kırıcı konuşmalarım da düzeldi diyebilirim. artık sürekli sinirlilik, ondan kaynaklı gerginlikte hissetmiyorum. kendim hissetmediğim için de başkalarına yansıtma durumum olmuyor. beni görünce acaba şimdi nerden giydirecek deyip kaçan insanlar, artık yüzüme gülmeye, kendileri gelip benimle konuşmaya başladı. şimdiye kadar ısınamadığım insanlara içim ısındı.
ne olur, hayat benim karşıma neler çıkartır bundan sonra bilmiyorum ama, içimde hala yer alan bu his, beni yok etmeden kurtulmalıyım. kurtulduğum zaman da yazarım yine. kurtulamamışsam da zaten artık buralarda yokum demektir.
hayatımda yaşadığım yer dışında pekte değişen bir şey olmadı. o zamanlarda da içimde boşluk, tutunamama hissi vardı. şimdi de. bu süre içinde ne beklediğim insanlar geldi ne de hayallerim gerçekleşti. kaybettiğim insanlar oldu hatta, hala çok özlediğim. 9 yıllık ilişkimi bitirmem de kendime vurduğum son darbe oldu sanırım. yaklaşık 2 ay oldu. ben bitirdim. istemedim daha fazla devam etmesini. daha fazla yalan ve güvensizlik hissi yaşamak istemedim. ilk bitirdiğimizde iyiydim. hatta -umarım başka birini bulur, çok daha mutlu olursun derken- içimde, tek bir kıpırdanma olmadı. konuşalım, görüşelim tekrar -lütfen- derken, sesini bile duymaya tahammül edemedim. oysa şu an en çok özlediğim o sesi oldu. keşke silmeseydim her şeyi. en azından sesini bir yerlerden bulur; tekrar tekrar dinler, fotoğraflarımıza -anılarımıza- bakardım. belki böylesi daha iyidir diye avutuyorum kendimi ama keşke demekten de öteye geçemiyorum. belki o içimdeki -bitsin artık dayanamıyorum hissi- geri gelirdi. en iyisi her şeyi silmemekmiş sanırım.
ona geri dönmeyi veya ona çok kötü durumda olduğumu bir şekilde iletmek istemiyorum. ama hala devam etmekte zorlanıyorum. boş attığım her adımda, kendimle kaldığım her vakit, aklıma geliyor. yaşanmışlıklar, kırgınlıklarım ve kırdığım konular.
başka birini bulmuş olduğunu da öğrendim bu 2 aylık süreçte. öğrenmem üzerinden 20 gün geçti ama o ilk öğrendiğim anda ki his hala taze ve devam ediyor. geçmedi. kendi yoluna bakmış. ben bakamadım ve hala bakamıyorum. denedim de. olmadı. içimdeki bu his ne zaman geçer bilmiyorum ama alkol bunu geçirmeye yetmiyor. ilaç belki.
bu arada kariyerim ve çalışma hayatım desen iyi gidiyor. onunla bitirmemizin yan etkilerinden olsa gerek, yeni yıla girerken bir terfii daha aldım. ona ayırdığım her vakti yaptığım işe verince, birden diğer arkadaşlar arasından sıyrıldım sanırım. onun hayatımdan çıkmasıyla kaba saba diyebileceğim, insanları kırıcı konuşmalarım da düzeldi diyebilirim. artık sürekli sinirlilik, ondan kaynaklı gerginlikte hissetmiyorum. kendim hissetmediğim için de başkalarına yansıtma durumum olmuyor. beni görünce acaba şimdi nerden giydirecek deyip kaçan insanlar, artık yüzüme gülmeye, kendileri gelip benimle konuşmaya başladı. şimdiye kadar ısınamadığım insanlara içim ısındı.
ne olur, hayat benim karşıma neler çıkartır bundan sonra bilmiyorum ama, içimde hala yer alan bu his, beni yok etmeden kurtulmalıyım. kurtulduğum zaman da yazarım yine. kurtulamamışsam da zaten artık buralarda yokum demektir.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar