bugün

man of the year

yıllar sonra yeniden izlendiğinde, ele aldığı konuyu ne kadar doğru yerlerden yakaladığı bir kez daha farkına varılan, öngörüleriyle zaman karşısındaki sınavını başarıyla vermiş ve çeşitli film eleştiri sitelerinde verilen şaşırtıcı derecede düşük puanları kesinlikle hak etmediğini düşündüğüm film.

ukala ve şekilci olarak tanımlamaktan çekinmeyeceğim çoğu eleştirmenin ağız birliği ederek filme saldırdıkları nokta, filmin belirgin bir türünün olmadığı iddiasıdır. sözümona eleştirmenlere naçizane önerim, bir hayali biyografi izlediklerini varsayarak filmi yeniden izlemeleri. zira işin alamet-i farikası tam da bu gerçekliği ve politikanın kirli yüzünü, tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermesidir. bir bakıma laura poitras filmleri gibi muhbir bir filmdir.