benim yazılarım

Bu kaçıncı affedişim, bu kaçıncı kabul vermişliğim, bu kaçıncı dersimi almışlığım..

Hayatım bir öykü * her adımda bir ders her nefeste bir affediş var. Çok kandım, çok isyan ettim ama her seferinde özüme döndüm. Kabuğum sağlam, içim yeterince yumuşak. Şükürler olsun.

Hayatımdan gelip geçen tüm aşklarım için bir renk veriyorum. En koyu pembesi şu an bu yazıyı okuması muhtemel aşkıma. Pembeyi çok sevdiğimi bilir. En güzel hissiyatları bana yaşattığı için, en iyi şiirleri dinlettiği için, en güzel çiçekleri bana gönderdiği için, en iyi kahveleri bulup bana içirdiği için, görmediğim bir çok yeri bana gösterdiği için, içimi ısıttığı kalbimi yumuşattığı için. Beklenmedik bir anda yaşamıma girip en ihtiyacım olduğu anda bana kadınlığımı yaşattığı için, sohbetler için, rakı sofraları beyaz geceler için. Ve sayamadığım onlarca güzellik için. Bunların yanı sıra hayata muhteşem bir evlat getirdiği ve onu layıkıyla büyütmeyi tercih ettiği için. Bir diğeri de var gibi ama onu bilmiyorum. *

Ben özgürüm düşüncelerimden, ben özgürüm eteklerimden, ben özgürüm ruhumun beyaz yelelerinden...

Güzel düşünceli, güzel bakışlı, iyi huylu, özgün adam. Şiir yazabilseydim eğer senin için yazardım. Ben affettim seni, her hücremin yaşadığı ızdırabı unuttum.

Ben yol oldum,
yolda öğrenci oldum,
yola döktüm içimi,
yolda var oldum,
yolda yok oldum.
Yolumu kaybettim,
yoldan çıktım,
yolcu oldum, yoluma yoldaş oldum
Yolumu aradım, yolumu bulamadım
Ben yol oldum, yol uzun..

Tüm kainat şahit olsun ben affettim. Zerrelere ayrılan tüm kırıklarımı tamir ettim. Çok şükür.

Çok fazla mutlu ol, çok fazla sağlıklı ol, çok fazla huzurlu ol.