bir şeye kızıp yapılmış en büyük eylem

mental olarak çok da dengeli olmadığım zamanlardan birinde, yağmurlu bir gündü. evden okula büyük çabalarla yaklaşık 2 saatte gitmiştim. okulun turnikelerine yakın caddesinden karşıya geçmem lazımdı. bir tane kamyon su birikintisinden geçip beni boydan boya sulamıştı, öyle ki kuru hiçbir yerim kalmamıştı.

aşırı sinirlenip ağlaya zırlaya okula gittiğim gibi geri dönmüştüm eve. üşümek bir yana, ıslak olduğum için oturmamıştım da. ilginçtir ki dönüş yolu 1 saat sürmüştü.

çok da büyük eylem gibi gelmedi bak şimdi ya.