sözlük yazarlarının itirafları

Kaç yaşında olduğunun bile bilinmediği, önemli de olmadığı zamanların birinde bir akşam vaktiydi.
Ev kalabalıktı; koltuklar, yatak üstleri, yerlerde bile oturan insanlar vardı. Her gelen bana - daha önce görmediğim ve bundan sonra da göremeyeceğim- bir ilgiyle yakın davranıyordu. Bense oturma odası ile mutfak arasında mekik dokuyordum. Insanlar arasında dolaşıyor, yerimde duramıyordum. Gelenlerden biri - kimdi hatırlamıyorum- bana çikolatalı gofret getirmiş, açıp da yemeye kıyamıyordum. Elimde tutmaktan pakettin içindeki çikolatanın eridiğini hissettiğim an , açıp yemeye karar verdim. Isıra ısıra değil, yalaya yalaya yiyordum, çabuk bitmesin, bu tat uzun sürsün diye... Her zaman gördüğüm bir şey değildi, bundan sonrada çok göreceğimi sanmıyordum. Halbuki o yaşta bunu düşünmeye sevkeden neydi bilmiyorum ama öyle hissediyordum.
Zaman bana gösterdi ki hislerimde yanılmamışım. Çikolatayı da, o günkü ilginin küçük bir parçasını da göremedim. Ne ailemden ne de gelenlerden ... Neydi, ne oldu hatırlamıyorum, tek hatırda kalan bu...